۶:۰۲:۱۹ - سه شنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۴
آسمان خاکستری شهر من
هفته نامه مرودشت- آتش زدن زمین پس از برداشت محصولات کشاورزی،  یکی ازپدیده های مخربی است که در صورت وقوع، غبار بر چهره دشت مرودشت می نشاند و آسمان شهر را خاکستری می کند.   بر اساس رویه جاری، و علیرغم تذکرات متعدد مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان، در برخی مناطق کشاورزی دشت مرودشت، تعدادی از

kah

هفته نامه مرودشت- آتش زدن زمین پس از برداشت محصولات کشاورزی،  یکی ازپدیده های مخربی است که در صورت وقوع، غبار بر چهره دشت مرودشت می نشاند و آسمان شهر را خاکستری می کند.

 

بر اساس رویه جاری، و علیرغم تذکرات متعدد مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان، در برخی مناطق کشاورزی دشت مرودشت، تعدادی از کشاورزان پس از برداشت محصولات خود، باقیمانده ساقه گیاهان را در کشتزارها آتش زده و دود ناشی از آن، پهنه دشت مرودشت را فرا می گیرد. با این کار کشتزارهای سرسبزی که در بهار، جلوه ای خاص را به دشت مرودشت می دهد، به سر زمین سوخته ای تبدیل شده و بوی بد این سوختگی، مشام دشت را آزار می دهد.

 

اقدام به آتش زدن بقایای گیاهی به بهانه آماده سازی زمین برای کشت دوم، باوری غلط و بدون پایه علمی است که  می تواند تمامی مواد عالی موجود در خاک را از بین برده و در نهایت موجب از بین رفتن حاصلخیزی خاک شود.

 

با این حال خسارت های ناشی از آتش زدن بقایای گاهی به همین مورد خلاصه نمی شود : آتش زدن کشتزارها به غیر از آنکه چهره بدی از طبیعت را نشان می دهد ، باعث مشکلات زیست محیطی زیادی برای مردم و اکوسیستم منطقه خواهد شد.

 

سوال اینجاست که مدیریت این بحران را چه کسی عهده دار است؟ جهاد کشاورزی؟ شورای شهر که بعنوان نمایندگان مردم می باشد و یا  اداره محیط زیست و یا نماینده مدعی العموم؟ آنچه که روشن است بحران آتش زدن کاه و کلش در پی برداشت محصول، سالهاست که گریبانگیر شهروندان مرودشتی و اهالی روستاهای همجوار است و گرچه تا حد زیادی از دامنه آن کاسته شده اما برخی کشاورزان همچنان به آتش زدن مزارع خود مبادرت کرده و نارضایتی عمومی مردم را سبب می شوند. تا کنون برای این مهم که به نوعی حق الناس محسوب می شود، چه اقدامات مثبت و سازنده ای برداشته شده که برای همیشه، معضل خفقان ناشی از دود آتش مزارع، ریشه کن شود؟

 

شاید پاسخ مسئولین این باشد، که  بارها خطرات و آسیب هایی که به واسطه ی آتش زدن باقیمانده محصولات زراعی به محیط زیست و مزرعه وارد می شود را  به کشاورزان گوشزد کرده ایم. اما آنچه مسلم است گوش آن دسته کشاورزانی که به امید کاهش خسارت آفات و بیماری ها در کشت های بعدی و همچنین تسریع در آماده سازی زمین برای کشت ثانویه، بلافاصله پس از برداشت محصول، اقدام به سوزاندن کاه و کلش و دیگر بقایای گیاهی مزارع می کنند، به این تذکرات، بدهکار نیست و هر ساله علی رغم صراحت مسئولین امر و منع قانونی در این زمینه، با تکرار این شیوه غیر عملی ، ضمن از بین بردن مواد ارزشمند خاک، موجب افزایش شوری خاک زراعی و آلودگی آب و هوا و محیط زیست شده و سلامت ساکنان منطقه را نیز به مخاطره می اندازند.

 

کارشناسان بر این باورند که،  بهره گیری از مواد تجزیه کننده ، دستگاه های خردکننده ضایعات و بقایای گیاهی، جمع آوری و استفاده از بقایای گیاهی به عنوان بستر تهیه کمپوست و نیز تولید کودهای آلی در کنار اقدامات آموزشی و ترویجی، نمونه هایی از مناسب ترین روش هایی است که می توان در حذف باقیمانده محصولات کشاورزی از زمین های زراعی به کار برد.

 

زارعین می توانند پس از برداشت محصول، کاه و کلش بریده شده را از مزرعه خود خارج و بقایای برجای مانده و بریده نشده را با استفاده از ساقه خرد کن ، خرد کرده و با شخم مناسب به زیر خاک برگردانند.

 

با این تفاسیر، سوی دیگر بحران موجود، کشاورزانی است که مدعی هستند روش هایی که به صورت جایگزین به آنها پیشنهاد می شود، پر هزینه اند و نمی توانند با توجه به وضعیت اقتصادی که بر بخش کشاورزی حاکم است هزینه اضافه تری را بردوش خود بگذارند. آنها میگویند: کاه و کلش را اگر جمع کنیم، کسی نیست که آن را بخرد، خریدن ادوات کشاورزی حفاظتی هم از توان بسیاری از کشاورزان خرده پا خارج است. بنابراین بهترین راه و  به واقع اشتباه ترین راهکاری  که به ذهن شان می رسد، آتش زدن زمین است.

 

امیر المومنین علی علیه السلام می فرماید: تأمین خواسته ‏هاى مشروع مردم و دفاع از حقوق اساسى و عمومى مشروع، شاخص زیر بنایى مردم گرایى را شکل مى دهند. یک فرد یا یک نهاد در صورتى مى تواند در مسیر مردم گرایى قرار بگیرد که در رعایت محورهاى یاد شده متعهد بوده و تلاش پر بار در گشودن فضاهاى متناسب ابعاد یاد شده انجام دهد.

 

حال با توجه به این بیان شیرین و شیوا که خواسته های مردم، بحق هستند و باید از زبان نمایندگان آنان بیان شود، اقدام مساعدی شده است؟

 

مسئولین شهر مرودشت علی الخصوص شورای شهر که بعنوان نمایندگان مردم می باشند، چه پاسخی علمی و عملی که در خور شان مردم باشد، را  ارائه می نمایند؟

 

پاسخگوی خاکستری که در شبانه روز با آتش زدن کاه و کلش بر سر مردم ریخته می شود چه کسی است؟ آیا سازمان جهاد کشاورزی، بعنوان مسئول زمین های کشاورزی و ناظر بر این مهم توانسته است، این بحران را با روش های نوین کشاورزی حفاظتی و اقدامات پیشگیرانه، به میزان صد در صد مدیریت کند؟

 

اداره حفاظت محیط زیست در قبال حفظ سلامت جامعه و محیط زیست، تا چه اندازه  احساس مسئولیت داشته و حال ناگوار شهروندان و دوستداران محیط زیست را از دیدن سیمای غبارآلود شهر، نفس کشیدن در آسمان خاکستری روز، و بی ستاره در شب درک می کند؟

 

اقدامات بازدارنده از سوی مراجع قضایی، در مواجهه با کشاورزانی که با سوزاندن ضایعات محصولات کشاورزی، به حقوق شهروندان تجاوز می کنند، تا چه حد در توقف کامل این معضل، مفید بوده است؟

“الدوز”


ويژه نامه
تعداد شماره ها: 1
  • دريافت مرودشت
  • آرشيو
  • تازه های خبر
    پیشنهاد سردبیر