۱۲:۳۸:۵۴ - سه شنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۳
امام زاده و متولی…
پارس دشت، محمد دبیری- طی روزهای آینده، جشنواره بازی های محلی و بومی به میزبانی شهر ما و در تخت جمشید برگزار می گردد که این امر در حضور هموطنانی از دیگر استانها، به معرفی داشته ها و پتانسیل شهر ما کمک شایانی خواهد نمود. اما همین رویداد به ظاهر ساده نیز تداعی کننده یکی

1971

پارس دشت، محمد دبیری- طی روزهای آینده، جشنواره بازی های محلی و بومی به میزبانی شهر ما و در تخت جمشید برگزار می گردد که این امر در حضور هموطنانی از دیگر استانها، به معرفی داشته ها و پتانسیل شهر ما کمک شایانی خواهد نمود. اما همین رویداد به ظاهر ساده نیز تداعی کننده یکی دیگر از فرصت سوزی های ما، طی سالیان اخیر است.

 

تجمع قومیت های مختلف و همزیستی مسالمت آمیز و زیبای ترک، لر، فارس و .. .در شهر ما، توانایی برگزاری مداوم چنین مراسمی را در حضور توریست خارجی و گردشگر داخلی به ما داده تا از قِبَل آن به جذب درآمد و رونق کسب و کار در شهرمان کمک نموده، بر تعلق خاطر و تملکمان بر تخت جمشید صحه بگذاریم. حتی اصرار و ابرام دوستان مطبوعاتی بر اختصاص یک روز به “مرودشت و تخت جمشید” در تقویم شهر هم هیچگاه از سوی مسئولین با استقبال مواجه نشده و یا رنگ واقعیت به خود نگرفت.

 

عدم توجه به چنین موارد ساده در طی این سال ها، باعث گردید تا شعار “شهر من، خانه من” برای ما در حد همان شعار باقی بماند و دست آخر نام تخت جمشید با پسوند شیراز ختم گردیده و روزنامه محترم خبر جنوب برای جذب مخاطب بیشتر و بدون در نظر گرفتن عواقب چنین اخباری، اتفاقات زشت و ناپسند را مستقیم  بر دیوار تخت جمشید می کوبد تا خاطر شهروندان این شهر بیشتر از همیشه آزرده گردد.

 

وقتی دوستان و مسئولان محترم در استان، مدتها پیش با کج سلیقگی تمام، روز جهانی گردشگری را در مجموعه “سرزمین سبز” برگزار کرده و روزنامه محترم خبر به پوشش و انعکاس کامل و جامع آن اقدام نمود، جای خالی نماینده و مسئولین شهری که دو اثر تاریخی ثبت شده در یونسکو را در حوزه خود دارند، بیشتر از همیشه به چشم می آمد و دریغ از یک کلمه اعتراض و یا یک قدم برای احقاق حقوق شهروندان این شهر. با چنین رفتار و عملکردی نه تنها مطلب روزنامه خبر عجیب و غریب نیست که باید منتظر ماند و دید …

 

دانشگاه علوم و تحقیقات، در یک بازه زمانی کوتاه چندین بار بین مرودشت و شیراز به سرعت نور دست به دست گردید و دست آخر، از یک مالکیت تام و تمام تقریبأ به هیچ رسیدیم. بر مبنای اخبار منتشر شده، ۳۵ میلیارد تومان از منابع مالی موجود این واحد نیز به دانشگاه آزاد شیراز منتقل گردیده است و این در حالیست که همین چند روز پیش جناب دکتر حسینی مسئول تجمیع این واحد و دانشگاه آزاد معرفی شده اند.

 

به راستی مگر بالاترین میزان جذب اعتبار در هریک از حوزه ها توسط نماینده و یا مسئولین مربوطه چقدر است که چنین مبلغی از کیسه شهروندان شهر برود؟ و یا جمع درامدهای سالانه شهرداری این شهر بیشتر از این مبلغ است؟ در واقع  ماحصل تصمیم دانشگاه آزاد برای تجمیع واحدها  برای ما مصداق همان قرارداد بر سر سهم ما از دریای خزر بود که بر سر اختلاف کشورهای تازه استقلال یافته با یکدیگر، سهم ما کاهش یافت …

 

اگر قانون اجازه می داد و اگر قانون اجازه می داد، ای کاش این پول صرف تعریض جاده منتهی به این دانشگاه می شد؛ جاده ای که به طور میانگین ماهیانه جان ۳ نفر از همشهریان را می گیرد. چه دانشجویانی که در این راه برای رسیدن به دانشگاه جان خود را از دست داده اند و چه عروسی ها که به دلیل عرض کم جاده، عدم نور و تابلوهای راهنمای کافی به عزا تبدیل نگردیده است …

 

به هر حال از قدیم گفته اند که ” حرمت امام زاده با متولی است”


ويژه نامه
تعداد شماره ها: 1
  • دريافت مرودشت
  • آرشيو
  • تازه های خبر
    پیشنهاد سردبیر