پارس دشت- در پی تماس تلفنی فردی ناشناس با منزل پدر اینجانب در ساعت ۱۰/۳۰ الی ۱۱ صبح روز شنبه مورخ ۹۴/۶/۲۱، طی یک مکالمه کوتاه با مادر بنده، خانواده اینجانب را با اعلام «ترتیب دادن ضیافت اسیدپاشی به صورت دخترشان» مورد تهدید و هجمه قرار دادند.

علت اینکه اصل خبر را اینچنین صریح و بی پرده و بدون هیچ گونه مقدمه ای در آغاز نامه سرگشاده خویش می آورم تنها یک دلیل دارد و آن هم بی پرده و صریح بیان کردن رفتاری است که ممکن است از این به بعد در شهر ما توسط عده ای خاص باب شود. و اما من چه کنم؟

به هر حال هر فردی در طی زندگی خود با شخص یا اشخاصی دچار مشکل و یا به اصطلاح خودمان «خورده برده» می شود و چنان چه شبیه اینجانب مورد تهدید قرار گیرد ناخواسته و نا خود آگاه ذهنش به سمت خاصی می رود و شروع به حساب کتاب پیش خودش می کند.

طبیعی است که به نزدیک ترین مجادلات و درگیری ها و تسویه حساب های دیگران با خودش فکر می کند و ناخواسته دچار قضاوت هایی نیز می شود.

حال اینجانب بی آنکه بخواهم کسی را متهم کنم یا انگشت اتهام را ولو به شکلی تلویحی به سمت کسی یا جایی اشاره کنم آنچه در ذهنم به عنوان یک شخص مورد تهدید قرار گرفته در لحظه شنیدن خبر مرور نموده ام را به زبان می آورم. امیدوارم که اشتباه کرده باشم و با آنچه در چند روز اخیر بین من و برخی اشخاص گذشته است، ارتباطی نداشته باشد. اتفاقاتی هرچند ساده یا پیچیده.

شاید خیلی ها بنده حقیر را نشناسند و ندانند که بصیرت اکبری کیست؟

بنده حقیر هم اکنون مسئول انجمن نمایش شهرستان مرودشت بوده و تقریباً به مدت ۱۷ سال است که به عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر در این شهرستان و استان مشغول به فعالیت می باشم و اگر این گفته ام را حمل بر خودستایی و تعریف از خود نگذارید به جرأت می توانم بگویم که یکی از پرکارترین و موفق ترین بانوان این انجمن بوده و هستم.

آنهایی که بنده حقیر را می شناسند می دانند که سال هاست به واسطه حرفه و فعالیتم و بدلیل احساس مسئولیت اجتماعی، با مسائل فرهنگی و سیاسی شهرم دست به گریبان بوده ام و یک شخص تازه از راه رسیده نیستم که نسبت به مسائل شهر و پیرامونم هیچ آگاهی نداشته باشم.

اصلاً اگر نخواهم به عنوان یک هنرمند معرفی شوم به عنوان یک شهروند ساده حق مسلم خود می دانم که پیگیر مسائل و حقوق شهروندی خود و همشهریانم باشم.

چندی پیش از طریق یکی از دوستان به یکی از گروه های مجازی در برنامه Whatsaap دعوت شدم. گروه هایی که تلاش می کردند با به اشتراک گذاشتن مشکلات شهر راهکارهایی برای حل این مشکلات بیابند. در اولین گام های این فعالیت جدیدم به عنوان یک شهروند و به عنوان یک علاقه مند به مباحث شهری شروع به پیگیری دو مقوله نمودم یکی «قضیه دانشگاه علوم تحقیقات» و دیگری «قضیه آسفالت کوچه تالار بزرگمهر».

وقتی برای اولین بار در گروه «مرودشت ما» خواستار این شدم که اگر دوستان در این دو مورد اطلاعات خاصی دارند به اشتراک بگذارند از طرف آقای ر. م دعوت به خواندن مطالبی در این مورد در سایت «آفتاب مرودشت»شدم ولی چون در همین چند هفته اخیر متوجه جانبداری خاص و بی طرف نبودن بعضی از نشریات و سایت های شهر شده بودم با بیان نظر شخصی خودم در گروه، با برخوردهای عجیب این دوستان مواجه شدم.

جناب آقای ر.م از بنده پرسیدند که چرا در مورد نشریات و سایت ها اینگونه گفته ام و اگر ممکن است مثالی بیاورم. بنده نیز قضیه تیتر آسفالت کوشک که در زمان شهردار سابق اتفاق افتاد و آن همه سر و صدا راه انداخت و همچنین تیتر آسفالت سفارشی و گزینشی که در نشریات آن زمان چاپ شده بود را مثال زدم و گفتم این دوستان و نشریاتی که در آن وقت، چنان غوغایی به پا کردند، حال چرا در برابر قضیه آسفالت تالار بزرگمهر سکوت پیشه کرده اند؟؟

بحثمان طولانی شد و ایشان مرا به ترور شخصیتی و تخریب افراد متهم کردند!

بعد از طرح این مطلب توسط بنده، از طرف یکی از دوستان ایشان، جناب آقای س.خ به سیاه نمایی متهم و از طرف دیگر دوستشان آقای ج نیز متهم به زن بودن، هنرمند بودن و احساساتی بودن و همچنین از طرف آقای م.ش تحقیر شدم که از کی تا حال هنر را رها کرده و وارد سیاست شده ام؟

آیا احقاق حقوق شهروندی افراد ربطی به شغل یا حرفه یا هنرمند بودن یا نبودنشان و یا جنسیت افراد دارد؟؟؟؟ آیا این دوستان دقیقاً به وظیفه انسانی یک هنرمند واقفند؟؟؟؟

مگر هنرمند کسی نیست که با توجه به مشکلات شهر و جامعه اش می کوشد تا در قالب یک اثر هنری طرح موضوع کرده و با نمایش مشکلات جامعه بکوشد تا افراد جامعه و مسئولان را نسبت به آن مشکلات حساس کرده تا شاید به راهکاری برای حل آن مشکل برسند؟؟؟ یک هنرمند نمی تواند و نباید سکوت کند و نسبت به مسائل و مشکلات پیرامونش بی تفاوت بوده و فقط یک نظاره گر باشد.

پس طبیعی است که وقتی شاهد تلاش های بی وقفه و بدون چشم داشت عده ای از همشهریانم در انجمن همگام با طبیعت هستم و می دانم که این انجمن یک انجمن مردم نهاد می باشد و به تنهایی و بدون کمک خاصی از طرف مسئولین تلاش می کند تا محیط زیست سالم و پاک را فراهم آورد، نگران شدم که چرا در این زمان و در آستانه انتخابات دوره بعد مجلس، نماینده شهرمان به یکباره دراین گروه و فعالیت حاضر شده و نسبت به مشکلات و خواسته های این دوستان حساس شده اند.

پس اینجا بود که دوباره سئوال پرسیدم و آقای ا.ب با نمایش دادن تصویر دعوت نامه که از طرف مسئول این انجمن برای جناب نماینده فرستاده شده بود، این بحث را خاتمه دادند و من نیز قانع شدم. ضمن این که بنده با هیچ یک از شهروندان و مسئولین محترم شهرستان مشکلی نداشته و ندارم.

تمامی این اتفاقات چند روز اخیر را شرح دادم تا به اینجا برسم که:

• علت تهدید بنده به اسید پاشی چیست؟؟؟؟

• این تهدید از طرف چه شخص یا اشخاصی می باشد؟؟؟

• مگر بنده حقیر چه مطلبی را بیان کرده ام که برخی را نگران و ناراحت کرده و احتمالا به مزاج ایشان سازگار نیامده که دست به چنین اقدامی زده اند و با این تهدیدات موجبات سلب آرامش و نگرانی خانواده ام را فراهم ساخته اند؟؟؟؟

در اینجا به فرد تهدید کننده می گویم که شخص بنده هیچ ترس و واهمه ای از این تهدیدات ندارم و به حضور مسئولانه در وقایع شهرم ادامه خواهم داد. حرف حق همیشه تلخ و گزنده است و مطمئنم که دستگاه های قضایی و نظارتی به هیچ عنوان به شما اجازه نمی دهند که اینگونه از حریم خود تجاوز کرده و شهروندی را تهدید کنید.

اینجانب بصیرت اکبری از دستگاه قضایی، نیروی انتظامی و سایر ارگان های نظارتی خواستارم با نظارت دقیق و هوشیارانه خود این افراد را شناسایی کرده و به مجازات عملشان برسانند.

                                                                            «یا حق»