شورای شهر یا شورای قهر؟!!

پارس دشت– شورای شهر، تبلور خواست عمومی مردم در اداره امور شهرها و روستا هاست و طبیعی است که توقع داشته باشیم رفتار اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا نشان دهنده رفتار عمومی شهروندان و برآیند تعاملات اجتماعی مردم آن منطقه باشد. شورای مسئولیت پذیر و هوشیار، نشان دهنده وجود آگاهی و مسئولیت پذیری در جامعه است و شورای سست و عقب افتاده از زمان، خمودی و کاهلی را به عرصه تماشا می آورد.

اگر خبرنگاران را چشم و گوش بیدار اجتماع در کنکاش مسایل عمومی و رصد اتفاقات اجتماعی بدانیم، «تعامل تنگاتنگ و مداوم میان شورا و خبرنگاران» ضروری است. فلسفه تشکیل شورا “همگرایی مردم، رشد دانش شهروندی، نظارت بر عملکرد ادارات و نهادها و جهت دادن به وقایع مثبت اجتماعی” است و کدام عقل سلیمی است که نداند دسترسی به این اهداف میسر نخواهد بود مگر با همراهی و کمک رسانه ها.

در قرنی که رسانه ها شکل دهنده به افکار، اهداف و امیال اجتماع هستند، دوری از رسانه و نادیده گرفته توان بی بدیل آن اگرنشانه کم خردی نباشد حتما دلیلی بر ناآگاهی و عقب ماندگی از قافله تمدن بشری است. مدیران بیگانه با رسانه، شناگرانی هستند که کشتی رسانه را ترک گفته و مغرورانه می کوشند اقیانوس را با شنا طی کنند و البته حاصل کار آنان نیز معلوم است: غرق شدن در میان امواج پرقدرت اقیانوس اجتماع!

رسانه هراسی و ترس از روبرویی با رسانه، آفت مدیران کم توان و جهان سومی است و گرنه مدیران پیشرو و توانمند، شیفته ملاقات با رسانه ها و مشتاق حضور در برابر افکار عمومی هستند. مدیران برتر دنیای امروز آنانی هستند که روش تعامل و کنار آمدن با رسانه ها را بهتر و موثرتر بلدند و بهترین روش تعامل با رسانه هارا “پاک کردن صورت مسئله و فرار از رسانه نمیدانند!”. مدیری که کارش را بخوبی بلد است و نقطه ضعفی نیز ندارد، دلیلی برای دوری از رسانه و فاصله گرفتن از خبرنگاران بعنوان نمایندگان افکار عمومی ندارد. درست مانند دانش آموزی که درسش را خوانده و ریگی به کفشش نیست و هر لحظه که برای امتحان فراخوانده شود با سربلندی به استقبال آن می رود.

***

شهر مرودشت برای توسعه و تثبیت جایگاه خود بعنوان دومین شهر استان فارس بار سنگینی به دوش داشته و مسیر دشواری را پیش رو دارد. در شرایطی که سایر شهرستان ها با ایجاد همگرایی میان رسانه ها و بهره گیری از توانش اجتماعی شهروندان، با سرعت به سمت توسعه و آبادانی پیش می روند، هر مدیری که نداند و یا نخواهد از رسانه های موجود در مسیر پیشرفت مرودشت استفاده کند، آدرس را اشتباه آمده و بهتر است منافع مردم را بیش از این به مخاطره نیندازد. در این راه، رسالت شورای شهر مرودشت نسبت به سایر ادارات سنگین تر است چرا که برآمده از رأی مستقیم مردم است و تعهد داده در راه توسعه شهر و استفاده از تمام پتانسیل موجود، کوتاهی نکند. نادیده گرفتن رسانه (به هردلیل و بهانه) نتیجه ای جز ادامه حرکت لاک پشتی شهر و تداوم عقب ماندگی های موجود در شهر مرودشت ندارد.

شورای شهر مرودشت، امسال نشان داد که دوری از رسانه های عمومی را در دستور کار قرار داده و برای بهره گیری از توان رسانه های موجود، برنامه ای ندارد.

نشانه بارز این بی برنامه گی را بخوبی می توان در کیفیت برگزاری مراسم و نحوه تجلیل شورای شهر از اصحاب رسانه دید:

۱٫ دعوت از خبرنگاران و اصحاب رسانه بصورت پیامکی و در ساعت ۲۰ دقیقه بامداد! صورت گرفت.

۲٫ ساعت تشکیل جلسه، ۳۰/۸ صبح و در محل شورای شهر اعلام گردید.

۳٫ جلسه با بیش از یک ساعت تأخیر و حدود ۳۵/۹ صبح شروع شد.

۴٫ با توجه به تشکیل شورای اداری در ساعت ۱۰ صبح همان روز، جلسه عملا نیمه کاره برگزار شده و پایان یافت.

۵٫ بدلیل ضیق وقت، اهداء لوح تقدیر به حاضرین میسر نشد و موکول به جلسه شورای اداری شد که به شکلی نامطلوب و همراه با الواح فرمانداری تحویل خبرنگاران شد.

۶٫ از ۱۱ نفر اعضای محترم شورای شهر تنها ۴ نفر (آقایان اتابکی، همت، استواری و زارعی نژاد) حضور داشتند.

۷٫ از همه مهم تر، محتوای سخنان رییس محترم شورای شهر بیش از آن که تجلیل از جایگاه و شأن اصحاب رسانه باشد، محکوم نمودن رسانه ها و ایراد اتهام تفرقه افکنی بود که باعث رنجش حاضرین گردید.

این سوالات مطرح می شود که چرا “شورای شهر دوم استان، تجلیل از رسانه ها را بلد نیست؟” و چرا “برگزاری جلسه ای برای اهمیت بخشی به خبرنگاران شهر، این قدر پیچیده و مشکل است؟” و چرا “شورای شهری که مدعی است برای توسعه فرهنگی شهر برنامه دارد، با رسانه های عمومی قهر است؟”