۲۰:۲۹:۲۵ - سه شنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۵
قهرمانان شهر من…
پارس دشت- هزاره سوم با پیشرفت و توسعه شگفت انگیز وسایل ارتباط جمعی همراه بوده است. هر چقدر که گسترش امکانات در تسهیل زندگی ما موثر بوده، به طور مستقیم و غیرمستقیم، موجب بروز بیماری هایی نیز در میان مردم شده که در گذشته های دور، کمتر نشانی از آنها وجود داشته است.   دیابت،

m-dabiriپارس دشت- هزاره سوم با پیشرفت و توسعه شگفت انگیز وسایل ارتباط جمعی همراه بوده است. هر چقدر که گسترش امکانات در تسهیل زندگی ما موثر بوده، به طور مستقیم و غیرمستقیم، موجب بروز بیماری هایی نیز در میان مردم شده که در گذشته های دور، کمتر نشانی از آنها وجود داشته است.

 

دیابت، اوره و چربی واژه های غریبی برای مردم نسل پیش از ما هستند. وابستگی های مجازی نیز مزید بر علت شده تا تحرک و حرکت ما انسانها در این برهه به کمترین حد ممکن برسد. به نظر می رسد در این زمان، ورزش، یکی از راه های مبارزه با بیماریها و وابستگی های نسل جدید است و این امر تا بدانجا اهمیت دارد که سلامت و بهداشت را از مولفه های اصلی توسعه یافتگی می دانند.

 

رسیدن به یک جامعه سالم و با نشاط، مستلزم فراهم نمودن بستر مناسب و زیرساخت های لازم و البته تشویق و ترغیب جوانان به ورزش کردن می باشد. در کشورهای توسعه یافته، حمایت از قهرمانان بعنوان افراد اثرگذار در میان نسل های کودک و نوجوان و الگو قرار دادن آنها، همواره مورد توجه مسئولین بوده است. با اینحال علیرغم اینکه در شهری همچون مرودشت که قهرمانان بسیاری با کمترین امکانات به موفقیت های بزرگ دست می یابند، دیده می شود که گاه مسائل ساده ولی مهمی، مورد غفلت واقع می شود .متأسفانه اداره ورزش و جوانان به عنوان متولی مستقیم این امر؛ به دلیل بودجه و امکانات محدود پاسخگوی نیازهای همه جوانان این شهر نیست و انتظار می رود تمامی نهادها و ادارات بویژه شورا و شهرداری در این امر پیش قدم باشند.

 

بررسی لیگ های ورزشی در رده ها و رشته های مختلف، نشان از حمایت نهادها و شرکت های مختلف از ورزش به ویژه در بعد قهرمانی آن است. شاید نزدیکترین نمونه را بتوان در لیگ برتر هندبال کشور مشاهده نمود، جایی که تیم شهرمان حضور دارد و ۲ تیم از ۱۰ تیم حاضر در آن، با عنوان شهرداری کاشان و ارومیه در این مسابقات حاضر هستند. در حالی که می توان گفت در شهر ما، همچنان جای خالی چنین نگرشی در میان ادارات و نهادها وجود ندارد.

 

حتی به نظر می رسد در مرودشت علیرغم اینکه شهری سرشار از استعدادهای ورزشی است و شنیدن خبر قهرمانی در سطوح مختلف ملی و بین المللی، به یک عادت تبدیل شده است، گاهی به کوچکترین مسائل نیز توجه کافی نمی شود. یکی از این مسائل، استقبال از ورزشکاران قهرمان شهر است که پس از گذشت سالها، همچنان وحدت رویه ای برای آن وجود ندارد.

 

بعنوان مثال گاه دیده می شود که برای یک قهرمان، چندین بنر در سطح شهر برافراشته شود، در حالی که ممکن است فرد دیگری مورد توجه هیچ مسئولی قرار نگیرد.

 

این عدم هماهنگی گاه بدانجا می رسد که حمایت از ورزشکاران نیز رنگ و بوی غیر ورزشی می گیرد و عوامل دیگری نیز در آن دخیل می شود. بعنوان مثال ممکن است اگر فی البداهه از مسئولین شهر بپرسیم که فاطمه طهماسبی کیست؟ حتی بسیاری از ایشان ندانند که وی ۶ سال عضو تیم ملی فوتبال نونهالان و نوجوانان کشورمان در بازیهای آسیایی بوده و در تیم های کارا و قشقایی بازی کرده و بازوبندی کاپیتانی تیم ملی را نیز به بازو داشته است.

 

در حالیکه گاه دیده می شود برای بازیکن دیگری حتی در سطح پایین تر، چندین بنر در سطح شهر زده شده و مورد استقبال بسیاری از مسئولین نیز قرار گرفته است. آنچه مسلم است این است که با چنین رویه ای، قطعأ این بازیکنان نیز همچون فاطمه طهماسبی  مدتی دیگر فراموش شده و آنچه که در اذهان همه باقی می ماند، عدم وحدت رویه در برخورد با نخبگان ورزشی شهر و شائبه برخوردهای قومی و سلیقه ای در این خصوص است.

 

بنابراین انتظار می رود مسئولین ورزشی به عنوان متولیان امر، شورا و شهرداری و… حداقل در خصوص تجلیل و استقبال از ورزشکاران و حتی نخبگان دیگر حوزه های شهرمان، به یک تفاهم و وحدت رویه برسند تا نه سبب دلسردی ورزشکاران گردد و نه هیچ تصور غیر ورزشی دیگر در اذهان تداعی گردد. تشکیل کمیته استقبال از قهرمانان و نخبگان، می تواند یکی از راه هایی باشد که به مدیریت بهتر این مسئله کمک نماید.

محمد دبیری

mddabiri@yahoo.com


ويژه نامه
تعداد شماره ها: 1
  • دريافت مرودشت
  • آرشيو
  • تازه های خبر
    پیشنهاد سردبیر