هفته نامه مرودشت، آرزو اسماعیلی- زن در فرهنگ و تاریخ ایرانی همواره جایگاهی مورد احترام داشته است. پذیرش دین مبین اسلام، شأن و منزلت زن را تثبیت نموده و تکریم زنان و مادران را رنگ و بویی الهی بخشید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز علیرغم تبلیغات غیرواقعی دشمنان اسلام و تلاش برای القای این باور که حجاب، مانعی برای حضور بانوان در عرصه های اجتماعی است، زنان مسلمان ایرانی با تکیه بر توانمندی های خویش، نادرستی این ادعا را اثبات نمودند.

یکی از عرصه هایی که بانوان ایرانی در سال های اخیر توانمندی های آن را به منصه ظهور گذاشته اند، میدان سخت و نفس گیر “ورزش” است. جایی که شعار و حرف، کارگر نبوده و ورزشکار باید هر آنچه در چنته دارد، در میدان رقابت با حریفان، رو کند.

در شرایطی که ورزشکاران ما با تفاوت امکانات نسبت به کشورهای توسعه یافته در حال پیمودن مسیر دشوار قهرمانی هستند و در جدالی نابرابر با رقبای طراز اول خود به رقابت می پردازند، سختی کار بانوان ما بسیار بیشتر است. توزیع نابرابر امکانات ورزشی، بافت فرهنگی ناهمگون، عدم حمایت اسپانسرها و… باعث شده بانوان ورزشکار در مسیر پیشرفت با موانع فراوان روبرو شوند.

از سوی دیگر زنان ایرانی با پیروی از اسوه های مذهبی و تاریخی خود، همواره کوشیده اند تا ضمن پرداختن به فعالیت های اجتماعی و پرورش توانمندی های فطری خود، نقش خود را در حظ کیان خانواده و مستحکم نمودن پایه های جامعه ایفا نمایند که این مسئله به دستاوردهای ایشان، ارزشی دوچندان می بخشد.

بانویی که از یک سو خود را ملزم به تربیت فرزند و فراهم آوردن محیط آرامش بخش در منزل برای همسر و فرزندان می داند و از سوی دیگر در تمرین های سخت های و طاقت فرسا شرکت می نماید، در حقیقت الگویی از مسئولیت پذیری و تلاش برای رسیدن به هدف را پیش دیدگان فرزند خویش به نمایش می گذارد و چه الگویی برای فرزندان، شایسته تر از “مادر”؟ به همین دلیل است که حمایت از بانوان ورزشکار، هنرمند، فعال اجتماعی و … که می کوشند ضمن حفظ نقش های جنسیتی، استعدادهای ذاتی خویش را نیز شکوفا سازند، نه تنها مفید بلکه امری واجب است.

هرکس آشنایی نسبی با ورزش قهرمانی داشته باشد نیک می داند که یکی از مهم ترین اصول موفقیت ورزشکاران در زمین مسابقه، حفظ تمرکز و دوری از استرس می باشد، حال آنکه تربیت فرزند و خانه داری، زنان را در تنشی دائمی قرار می دهد که اجتناب ناپذیر است. با این حال بانوان این مرز و بوم، کوشیده اند شرایط را مدیریت نموده و از این آزمون سربلند بیرون آیند.

مریم احمدی، قهرمان آسیا و یکی از بانوان شایسته این شهرستان در مسابقات کشتی آلیش قهرمانی جهان، در رقابت با ورزشکارانی از ۱۳ کشور، به عنوان نائب قهرمانی دست یافت تا عنوانی دیگر به افتخارات بی شمارخویش بیافزاید.

این بانوی پرتلاش و تحصیلکرده مرودشتی سال هاست در رشته های مختلف ورزشی همچون جودو، قایقرانی، والیبال و کشتی آلیش فعالیت دارد و در این رشته ها توانسته علاوه بر کسب مدال های کشوری و آسیایی به اردوی تیم ملی نیز راه یابد.

رقابت نفس گیر مریم با حریفان و تداوم حضور بر سکوهای آسیایی و جهانی، نیاز به دلگرمی فراوان دارد و عمر قهرمانی نیز کوتاه است. اینک که مریم احمدی مردانگی کرده و نام بلند ایران و مرودشت را بر سکوهای جهانی به چشم جهانیان آورده باید دید مسئولین شهر ارزش این کار بزرگ را می دانند؟

آیا دوستانی که بدنبال یافتن الگویی برای دختران و زنان شایسته این شهر هستند، این فرصت را قدر می دانند؟