۳:۴۹:۵۴ - پنجشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۴
چشمه جوشان ورزش پهلوانی مرودشت خشکید!
گفتگو با غلامعلی نظری زاده، پیشکسوت باستانی کار مرودشت   از علی (ع) که می پرسم، سکوت می کند. اشک در چشمانش حلقه می زند و گوید: هرچه در ورزش پهلوانی است، از عشق علی(ع) است… چه کنیم که هنوز خانه ای برای علی(ع) در این شهر نساخته ایم و آرام زمزمه می کند: جان

گفتگو با غلامعلی نظری زاده، پیشکسوت باستانی کار مرودشت

 nazari

از علی (ع) که می پرسم، سکوت می کند. اشک در چشمانش حلقه می زند و گوید: هرچه در ورزش پهلوانی است، از عشق علی(ع) استچه کنیم که هنوز خانه ای برای علی(ع) در این شهر نساخته ایم و آرام زمزمه می کند:

جان من، پاک بیا منزل ناپاکان نیست

هر که پاک است به سر منزل ما می آید

به مناسبت روز ورزش های زورخانه ای و پهلوانی، به سراغ پیشکسوت این رشته در مرودشت رفتیم و ساعتی با وی به گفتگو پرداختیم

 

***

قدیمی ترها شما را خوب می شناسند. برای آشنایی بیشتر نسل جوان، خودتان را معرفی کنید.

غلامعلی نظری زاده هستم فرزند عباس. متولد ۱۳۳۳/۳/۳٫ بیشتر مرا به نام «غلام دوغی» می شناسند که آن هم به این خاطر است که دوغی فامیل من بود و بعدها آن را تغییر دادم. از حدود ۴۵ سال پیش ورزش باستانی را در مرودشت شروع کردم. چند بار هم اقدام به راه اندازی زورخانه نمودیم که متأسفانه به دلایلی که برای خودم هم روشن نیست، دوام نیاورد.

رئیس هیئت ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی، مرشد و داور این رشته هستم. دارنده اولین مدال طلای وزنه برداری مرودشت در رقابت های استانی در وزن ۶۰ کیلوگرم و دارای کارت داوری وزنه برداری.

 

مهم ترین افتخار زندگیم را مداحی اهل بیت و ساخت اولین طبق محرم می دانم. به هنر نیز علاقه دارم و موسیقی را در رشته های مختلفی چون نی، تار، ضرب، آواز و … دنبال کرده ام.

پیشه ام نیز صنعتگری است و تقریبأ بیشتر وسایل مورد نیاز خودم را می سازم مثل اره برقی، آبسردکن، نورد برقی و دستی و … . در حال حاضر نیز رئیس اتحادیه صنف تانکر، کمد و کانال سازان مرودشت هستم.

 

تحصیلات خود را تا حدود هشتم، ادامه دادم ولی پدرم به رحمت خدا رفته بود و مجبور بودم برای تأمین مخارج خانواده کار کنم. یکی از بزرگترین ناراحتی هایم هم همین است که چرا نتوانستم ادامه تحصیل بدهم.

 

شاخصه های ورزش باستانی چیست که مقام معظم رهبری نیز بر گسترش آن تأکید داشته و به آن نیز علاقه دارند؟

ورزش زورخانه ای سرشار از آموزه های اخلاقی همچون ادب و معرفت، مردانگی، صبر و … است. اگر در هر محله ای، در کنار مسجد، مکانی نیز به زورخانه اختصاص داده شود، دیگر آن محله چیزی کم ندارد؛ چرا که تقریبا می توان گفت تمام آموزه های دینی و اخلاقی که در مسجد به مردم آموزش داده می شود، در ورزش پهلوانی نیز به صورت عملی و همراه با حرکات ورزشی تکرار می شود.

 

مگر چه چیزهایی در گود زورخانه به افراد یاد می دهید؟

فعالیت های زورخانه را اگر صد قسمت کنیم، تنها یک بخش آن ورزش است و مابقی را آداب تشکیل می دهند. خود گود زورخانه از تمام قسمت های اطراف پایین تر است و برای ورود به آن باید کفش ها را از پا در آورد و این نهایت تواضع و فروتنی به ویژه در برابر بزرگترها را به فرد یاد می دهد.

افتخار و سرفرازی در تواضع کردن است            میوه را آثار پختن، از درخت افتادن است

راستی کن پیشه تا هرجا نشانندت به چشم     نخ چو گردد راست، جای او به چشم سوزن است

 

خواندن ادعیه مختلف، برگزاری مراسمی چون جشن گلریزان و … از جمله برنامه هایی است که در زورخانه برپا می شود.

ورزش زورخانه ای سن و سال نمی شناسد و هر فردی با هر ویژگی جسمی نیز می تواند در آن فعالیت کند و از آن لذت ببرد. در حال حاضر فردی را داریم که علیرغم داشتن تنها یک پا، قهرمان چرخ است. همین مسئله باعث فراگیر بودن آن است.

 

یک ویژگی بسیار جذاب ورزش های باستانی، استفاده از موسیقی و اشعار زیبا در اجرای برنامه های ورزشی است؛ که ورزش معاصر تازه ۵۰ سال است به نقش آنها در ورزش پی برده است. این اشعار و موسیقی چگونه انتخاب می شود؟

این اشعار اغلب حماسی و طبق مناسبت های مختلف مذهبی انتخاب می شوند. موسیقی زورخانه یا همان ضرب نیز بسیار جذاب و منطبق با خلق و خوی ایرانی هاست.

 

آیا این ورزش مورد علاقه نسل جدید هم واقع می شود؟

بله. اتفاقأ به دلیل همین استفاده از موسیقی، برای کودکان و نوجوانان نیز جذاب است. استاد مطرح ژیمناستیک مرودشت، آقای عباسی در حال حاضر سر تمرینات خود از ضرب استفاده می کند که به اذعان خودشان علیرغم اینکه ایشان آشنایی چندانی با نت ها ندارند ولی بچه ها بسیار علاقه مند به این شیوه تمرینی شان شده اند و مخصوصأ به چرخ بسیار تمایل نشان داده اند.

برخی از مربیان حرفه ای بدنسازی نیز در سطح تیم ملی اعتقاد به استفاده از وسایل ورزش زورخانه ای در تمرینات خود دارند. به عنوان مثال، والیبالیست های تیم ملی از کباده برای تقویت مچ دست استفاده می کردند

 

بله. همین طور است. هر کدام از وسایل مورد استفاده در این ورزش، به تقویت عضلات یکی از نواحی مهم بدن می پردازد و نماد یک قسم آمادگی است. تخته شنا، میل (نماد گرز و شمشیر)، سنگ (نماد سپر)، کباده (تیرو کمان) برای تقویت عضلات مختلف دست، گردن و … مفیدند.

چرخیدن نیز نماد قبراقی و تیز بودن است که این تمرین نیز کمک بسیار زیادی به حفظ تعادل بدن می کند و می تواند حتی برای فوتبالیست ها هم مفید باشد. در حال حاضر میل گرفتن و کباده گرفتن برای ورزشکاران رشته های مختلف خصوصأ کشتی گیران توصیه می شود.

 

اولین زورخانه مرودشت کجا بود؟

اولین زورخانه مرودشت در کوچه معروف به آسیاب برومند (کلانتری ۱۲ فعلی)، راه اندازی شد که شخصی بود. بعد از تعطیلی، به گلزار شهدا نقل مکان کردیم. بعد از مدتی از آنجا هم جابه جا شدیم و به سالن شهرداری رفتیم. مدتی بعد به استادیوم مهاجرت کردیم! تا اینکه کارگاه خود را نصف کردم و بخشی از آن را به زورخانه اختصاص دادم.

 

تمام این اقدامات به صورت شخصی بود؟ یعنی شما مکان دولتی نداشتید؟

تمام این اقدامات از روی علاقه شخصی خودمان بود. تا اینکه حدود پنج، شش سال قبل، در زمان مدیریت آقای فلامرز عمادی، قطعه زمینی به مساحت ۱۰۰۰ متر واقع در استادیوم تختی (کنار زمین چمن) به ما واگذار شد. در سفر مقام معظم رهبری به استان فارس نیز، ۱۰۰ میلیون تومان اعتبار برای احداث زورخانه مرودشت اختصاص دادند که متأسفانه علیرغم تمام پیگیری ها و نامه نگاری هایی که با مسئولین شهرستان انجام دادیم، کسی برای اخذ این اعتبار به هیئت استان مراجعه نکرد و این مبلغ قابل توجه، به همین راحتی از دست ما رفت!

به همین دلیل مجبور شدیم خودمان دست به کار شویم و با پیدا کردن اسپانسر، به دنبال احداث این زورخانه باشیم و قرار بود تا یکی دوماه آینده فعالیت خود را شروع کنیم. اما…

 

اما چه؟

علیرغم اینکه مکان مورد نظر، طی صورتجلسه ای به هیئت ورزش های زورخانه ای و پهلوانی داده شده و کلنگ احداث زورخانه نیز به زمین خورده بود، در اقدامی تعجب برانگیز و غیرقابل باور، ۸۰۰ متر از زمین فوق از سوی مسئولین به خوابگاه ورزشکاران تعلق گرفت!!! در حالی که همه می دانستند که این مکان متعلق به ورزش زورخانه ای است.

متأسفانه هیچ اطلاع و توضیحی نیز در این زمینه داده نشد و شاید برای اولین بار، شاهد این مسئله بودیم که روی شالوده یک مکان، کلنگ ساخت بنای دیگری زمین می خورد!! پس از سال ها، خون تازه ای به رگ های ورزش پهلوانی مرودشت جاری شده بود و همه علاقه مندان در حد توان خود، به دنبال کمک به ساخت این مجموعه بودند. مثلأ یک کارگر علاقه مند می گفت پولی ندارم که صرف خرید مصالح بکنم ولی حاضرم ده روز بیایم و کار کنم.

 

دریغ که ورزش زورخانه ای مرودشت با این اقدام به زمین خورد.

 

در حال حاضر وضعیت مرودشت در زمینه ورزش های زورخانه ای و پهلوانی چگونه است؟

متأسفانه از سال ۷۵ به این طرف می توان گفت فعالیتی در زمینه ورزش زورخانه ای صورت نمی گیرد در حالی که پیش از آن در همین کارگاه خودم، بیش از صد نفر در چهار رده سنی فعال بودند که هر رده سنی میاندار، مرشد و … مخصوص به خود را داشت. بیش از ده نفر را طبق پایه های موسیقی آموزش داده بودم و مرشدهای خوبی داشتیم.

با این حال، مرودشت تنها شهرستانی است که کشتی پهلوانی دارد که این نیز با کمک هیئت کشتی مرودشت به ویژه جناب قوهستانی به دست آمده و هفته ای یک جلسه به نونهالان و نوجوانان، آموزش کشتی پهلوانی می دهم که چندین مقام استانی و کشوری نیز کسب شده و جای امیدواری است. هرچند که کشتی پهلوانی سالن متفاوتی نیاز دارد.

 

چه نصیحتی به مربیان جوان دارید؟

به همه مربیان جوان نصیحت می کنم که همواره دو چیز را مد نظر داشته باشند: اول عشق، دوم امانتداری. خانواده ها فرزندان خود را به دستان مربی می سپارند بنابراین باید سعی کنند این امانت را به بهترین نحو پرورش داده و مراقب آنچه به او می آموزند، باشند. ببینند که چیز به فرزندان مردم، ارائه می کنند.

 

مطمئنأ گذر زمان حرف های بسیاری را در صندوقچه خاطرات شما به یادگار گذاشته است. با این حال اگر کلامی بعنوان حسن ختام باقی مانده است، بفرمایید.

تمام زندگیم را برای حفظ ورزش باستانی مرودشت و گسترش آن گذاشته ام. به لطف خدا، هیچگاه به کسی برای کار، معاش یا خواسته ای محتاج نبوده ام و تمام هم و غم خود را صرف ورزش کرده ام. زمانی این شهر چندین قهرمان و مرشد قوی داشت ولی الآن هیچ اثری از این همه استعداد نیست چرا که مرودشت –دومین شهر استان- تنها شهر فارس است که زورخانه ندارد و این ناراحت کننده است. سالها به دنبال احداث یک زورخانه به نام نامی مولای متقیان بوده ام و روا نبود چشمه ای که با هزاران امید شروع به جوشش کرده بود را، اینگونه بخشکانند.

«گفتگو از آرزو اسماعیلی»

  1. ورزشي   مرداد ۱۵, ۱۳۹۴  

    درود و سلام بر اولین مرد ورزشی شهرستان مرودشت که همه جا شناخته شده و قابل احترام است…
    جناب نظری زاده ریشه ورزش در شهر مرودشت طی این چند مدت اخیر سوخته و خشکیده شد.
    الکی خودت را درگیر این مسائل نکن .راحت برس به کار و زندگیت.موفق باشی….

  2. امید   مرداد ۱۵, ۱۳۹۴  

    واقعا مسئولان چه جوابی دارند؟

  3. فقط خدا   مرداد ۱۹, ۱۳۹۴  

    باعلی با یاعلی یک نقطه کم دارد ولی…باعلی بودن کجا و یاعلی گفتن کجا….
    علی یارت باشه مرد خدا.ورزش دیگه با ورود رییس جدید شده سیاسی تو مرودشت.بیخیالش بشو مش غلام.

  4. مرودشتی   مرداد ۲۰, ۱۳۹۴  

    سلام خدمت تمامی عزیزان
    آقای ورزشی که میگی جناب نظری زاده اولین مرد ورزشی شهرستان مرودشت هستن. بدونید که ایشون زرقونی هستن.
    تو خونش نشسته منتظره که واسش سالن بسازن اونم بره توش تمرین کنه.

    • حسيني   مرداد ۲۱, ۱۳۹۴  

      مرودشتی عزیز معلومه شما نه مرودشتی هستید و نه ورزشکار!! آخه بنده خدا، مرودشت را که دیگه همه میدونند ساکنینش از شهرهای مختلف و روستاهای مختلف هستن بیشترشون. دوما گفتی که بنده خدا توی خونه نشسته و منتظره براش سالن بسازند برن توش ورزش کنند، سوال بنده این است که آیا دیگر ورزشکاران که الان سالن دارن، خودشون بیل و کلنگ برداشتن رفتن سالن ساختن؟ متن را خوندی؟ ندیدی که ایشون حتی خونه خودش را هم کرده بوده زورخانه؟ ندیدی که گفته چقدر ژیگیری کرده و حتی اعتبار هم اومده توی شهر ولی مسئولن نگرفتنش؟ تعصب تا کجا؟

  5. مرودشتی   مرداد ۲۱, ۱۳۹۴  

    خیلی عذر میخام آقای حسینی عزیز
    لازم نیست بیل و کلنگ برداره همین که پیگیر بشه و پیشه چند تا مسئول بره کارش راه میوفته.
    یعنی شما میگید کل شهر دست به دست هم دادن تا زورخانه ساخته نشه.

  6. مرودشتي2   مرداد ۲۲, ۱۳۹۴  

    راست میگی ما از پشت کوه اومدیم…..شماها فقط خوب خودتونو توجیه میکنید کم کاریتون را میذارید پای بقیه.سیاسی کاری تربیت بدنی برای ساخت خوابگاه را بذارید پای کم کاری دیگران..
    برو خدا روزیتو یه جای دیگه بده..
    چطور تربیت بدنی ۴۰ ساله یادش نبوده خوابگاه نداره حالا یه دفه یادش اومد ..ورزشی که سیاسی هست همون بهتر که ما نه ورزشکار باشیم نه اهل مرودشت اقای رییس محترم
    رییس تربیت بدنی باید از نسل جوان و تحصیل کرده در رشته تربیت بدنی و قهرمان ورزشی باشه تا بفهمه ما چی میگیم.

  7. منطق   مرداد ۲۲, ۱۳۹۴  

    کدوم ورزشکار برای خود مرودشته ما تازه رییس تربیت بدنی برای شول سارویی هست

  8. حسین کوچیکو   مرداد ۲۲, ۱۳۹۴  

    حبیبی چطوری دوباره برگشت مردشت؟…….

  9. مرودشتی   مرداد ۲۳, ۱۳۹۴  

    واقعا اینو راست گفتی مرودشت ۴۰ ساله خوابگاه نداشته الان به خاطر جریانهای سیاسی اومدن خوابگاه واسش بسازن که بگن ما خوابگاه ساختیم.
    حالا صد شرف به این که اومده ساخته حالا ما کاری نداریم به چه عنوان, اون قبلیا چطور؟ چه کار کردن واسه ورزش؟
    هر کس دیگه ای هم میشد,رییس میگفتین سیاسیه. متاسفانه عادت دارین.
    من طرفدار هیچ شخص خاصی نیستم ولی کارشکنی هم نمیکنم.
    عادلانه قضاوت کن آقای مرودشتی۲٫
    اگه اون شخص مورد علاقه تو نشده رییس دلیل به کم کاری یا خراب بودن تربیت بدنی نیست.

  10. شاهین باصری   مرداد ۲۳, ۱۳۹۴  

    یاد قدیما بخیر(سی سال پیش) که بچه بودیم ماه محرم توی هیئت مسجد امام حسن(معروف به هیئت فردوسی) مهتابی می گرفتیم وقتی می رسیدیم سر فلکه به بهانه خستگی مهتابی را به دوستمون می دادیم و می رفتیم تماشای یک پهلوان که تو هیئت مسجد امام علی(معروف به هیئت زرقونیها) طبق بزرگ مهتابی را روی سرش می ذاشت و دور فلکه می چرخید!!! برای ما که بچه و نحیف بودیم سنگینی مهتابی و کم و زیاد شدن سرعت هیئت و کشیده شدن کابل مهتابی از ابتدا و انتهای هیئت ما را زود خسته می کرد، اون پهلوان خیلی قوی و قهرمان بود. غیر از ماه محرم هم می رفتیم زورخانه تماشای ورزش باستانی(گود زورخانه در طبقه همکف شهرداری مرکزی فعلی بود). حالا که چهل ساله شدم میگم کاش به همان دوران صفا و یکرنگی برمیگشتیم. حالم به هم میخوره از این همه سیاسی بازی که حتی دست از سر ورزش پهلوانی و باستانی هم بر نمیداره. ورزشی که نماد جوانمردی هست.
    اگرمدیر سایت این مطلب کوتاه را خواندند از ایشان خواهش میکنم به گوش آقای نظری زاده برسانند سلام صمیمانه و کودکانه مرا…
    هنوز کودک درونم پهلوان غلام را تحسین می کند!

  11. مرودشتی   مرداد ۲۷, ۱۳۹۴  

    خدا خیرش بده, ما که نگفتیم آدم بدی بوده یا هست.
    آقای باصری یکمی تحت تاثیر احساسات قرار گرفتن.
    هنوزم آدمای خوب هستن.

  12. قانون   مرداد ۳۱, ۱۳۹۴  

    رییس اداره ورزش چرا هیچ جوابی نداده به این مصاحبه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
    مگه ادعا نمیکنه که خیلی مردمی هست و از روزی هم که اومده همه کارها را درست کرده؟؟؟؟؟؟
    پس چرا نمیگه چرا این کار را انجام داده و زمینی را که برای زورخانه بوده و کلنگش هم زمین خورده .یه دفه دادتش به خوابگاه؟؟
    آیا اصلا این اقا رییس اداره ورزش سایت را میخونه یا اصلا اهل مطالعه و روزنامه هست؟؟؟؟؟
    اینا همش برمیگرده به این مطلب که رییس اداره باید جوان و ورزشی و پرتلاش باشه که متاسفانه…….

  13. مرودشتی   شهریور ۴, ۱۳۹۴  

    خیلی خوبه که تو این شهر منتقد هم داریم, ولی زمانی خوبه که این انتقادها سازنده باشه نه صرفا فقط جهت گیر دادن به این و اون باشه.
    زمانی باید بگوییم چشمه جوشان خشک شد که واقعا چشمه ما جوشان باشه, وگرنه این چشمه ای که شما میگید خشکیده بوده اصلا جوشان نبوده. زورخانه مرودشت الان ۲۰ ساله که تعطیله.

  14. ارش   شهریور ۸, ۱۳۹۴  

    چمشه میخاست راه بیفته و جوشان بشه که اقای رییس تربیت بدنی از بیخ خوشکاندش….

  15. شهروند   شهریور ۱۶, ۱۳۹۴  

    سلام مسولین شهر ورئیس تربیت بدنی باید بدونه که راه اندازی مجدد ورزش زور خانه ای از مطالبات برحق مردم مرودشت میباشد که باید مسولین امر پیگیری کنند نه من شهروند ساده . مسئولین عزیز ای راه ،این هدف ،این مسیر میماند همت شما و چشم انتظار مردم !!!

  16. بي طرف شهر   شهریور ۱۷, ۱۳۹۴  

    برید برسید به کارتون اصلا رییس تربیت بدنی در کل سیاسی هست….


ويژه نامه
تعداد شماره ها: 1
  • دريافت مرودشت
  • آرشيو
  • تازه های خبر
    پیشنهاد سردبیر