هفته نامه مرودشت– قال امیرالمؤمنین:«إِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ فِی غَیْرِ مَوْطِنٍ لَنْ تُقَدَّسَ أُمَّهٌ لَا یُؤْخَذُ لِلضَّعِیفِ فِیهَا حَقُّهُ مِنَ الْقَوِیِّ غَیْرَ مُتَتَعْتِعٍ»
امیرمؤمنان (ع): «من از رسول خدا (ص) شنیدم که بارها مىفرمود: هیچ امتى که در میان آنان حق ضعیف از قوى بدون لکنت گرفته نشود، از کاستىها و عیبها پاک نخواهد گردید».
در ابتدای دهه هشتاد، عده ای که وصف مرودشت را شنیده و به سادگی و صداقت مردمانش واقف بودند، وارد این شهر شدند و بدون این که سرمایه ای داشته باشند، به عنوان سرمایه گذار، با وعده و وعیدهای متفاوت، شهردار وقت مرودشت را با خود همراه کردند و به جان مردم محروم، ساده و با صداقت افتادند.
تبلیغات وسیع و گسترده ای در سطح شهر مرودشت توسط شرکت ساختمانی بنام «پی سرا بنا» انجام شد تا شهروندان را تشویق به پیش خرید آپارتمان هایی بنام «صدف» نمایند؛ این تبلیغات به اشکال مختلف و ترفندهای گوناگون، با مشارکت شهرداری صورت گرفت.
عده ای نیز برای ایجاد فرهنگ آپارتمان نشینی در مرودشت، از طرف شهرداری مأمور شدند بر روی در و دیوارهای شهر، برجهای سر به فلک کشیده نقاشی نمایند(شاید هنوز هم برخی آثار آن باقی باشد).
در بروشورهایی که در سطح شهر توزیع گردید، از خرید اقساطی واحدهای آپارتمانی و اعطای وام و تحویل هجده ماهه سخن به میان آمده بود. عده ای از طبقه مستضعف که عمری در حسرت داشتن یک سرپناه به سر می بردند، دار و ندار خود را فروختند و به «شرکت پی سرا بنا» دادند، تا صاحب سقفی شوند. البته حدود سال ۸۳ این شرکت با نام «ماهان پارسه گلستان» (صدف مرحله ۲) در رنگ و لعابی جدید ظهور کرد. آنچه باعث اعتماد مردم به این شرکت شد، عنوان :«مشارکت شهرداری» در این پروژه بود.
وعده تحویل ۱۸ ماهه، اکنون حدود ۱۳ سال است به طول انجامیده و پروژه کاملاً متوقف و بلاتکلیف و تنها آشیانه ای برای مرغان است. بارها به نماینده شهرستان در مجلس، شهرداری، فرمانداری، شورای شهر و… مراجعه شده اما هیچ نتیجه ای حاصل نگردید؛ در نهایت مالباختگان بار دیگر با پرداخت هزینه های سنگین چون دادخواست، حق وکالت و حق کارشناسی، از شرکت به دادگاه شکایت نمودند، که به نظر می رسد از آن هم نتیجه ای حاصل نشود و تلویحاً اعلام نمودند که از دست دادگاه کاری بر نمی آید.
خریداران که عمدتاً از طبقه مستضعف هستند، دار و ندار خود را به شرکت داده اند و اکنون سالهاست مقروض و مستأجر هستند و از آنجایی که تمام موجودی خود را به شرکت پرداخت نموده اند، مبلغی برای رهن منزل برایشان باقی نمانده و اجاره های سنگین پرداخت می نمایند و دیگر توانایی تحمل این وضعیت را ندارند.
اکنون این مسأله به صورت یک معضل شهر درآمده و خانواده های زیادی را درگیر نموده است و ممکن است در آینده، پیامدهای ناخوشایندی را به بار آورد اما متأسفانه هیچ کس برای رفع این مشکل اقدامی نمی کند.
مسئولین مربوطه در خواب سنگین زمستانی به سر می برند و فقط هنگام انتخابات برای چند روزی بیدار می شوند و با لطایف الحیل و وعده های جدید مردم با صداقت را دست به سر کرده و دوباره به خواب ناز می پردازند. امروز این نامه را با لحنی ملایم نوشتیم تا مبادا بدخواب شوند و خواب پریشان، خاطر مبارکشان را مکدر نماید.
اما نکند که این آرامش قبل از طوفان باشد و به تأسی از قرآن کریم، خروش این مظلومان مسئولان مسبب این معضل را بد خواب نماید. لا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ کانَ اللَّهُ سَمِیعاً عَلِیماً (نساء/۱۴۸)
«خدا دوست نمىدارد که کسى به گفتار زشت صدا بلند کند، مگر آن که ظلمى به او رسیده باشد، همانا که خدا شنوا و داناست».
در نظام مقدس جمهوری اسلامی که با همراهی مستضعفین بنا شده و با هدف حمایت از مستضعفان تشکیل گردیده و مقتدرانه و به حق از مظلومان عالم با هر دین و مذهب و نژاد در هزاران کیلومتر آن طرف تر از مرزها دفاع می کند، زیبنده مسئولان این شهر نیست که نسبت به احقاق حق شهروندان مظلوم خود که هم دین و مذهب آنان هستند و در تمام صحنه ها مدافع این نظام مقدس بوده اند، بی تفاوت باشند و یا کوتاهی نمایند.
ممنون که پیگیری می کنید
کاش بقیه رسانه ها هم مشکلات اینگونه را تیتر می کردند نه دعواهای سیاسی
از اینکه مطلب را به درج نمودید بسیار متشکریم
سلام
وقت بخیر
اگه سهامدارهای محترم یه گروه تو شبکه های اجتماعی داشتن،بهتر اطلاع رسانی صورت میگرفت.