خبر را در صفحه اصلی ببینید
خبر را چاپ کنید
۹۴/۰۷/۰۵ ۱۶:۳۳
شناسه خبر : 9854

این شورای شهر، بزرگتر می خواهد!

پارس دشت- شورا، جایگاه تعامل و همفکری و «کار شورایی» کاری برآمده از تفکر گروهی و خرد جمعی است. دستورات مکرر خداوند سبحان در قرآن کریم، توصیه های معصومین، بزرگان دینی و عالمان علوم اجتماعی مبنی بر روی آوردن به کار گروهی و شور و مشورت با یکدیگر، نشانه اهمیت پیروی از نظر اکثریت است. ...

9ded0288e863fbe79d863f606cb05c21_XL1

پارس دشت- شورا، جایگاه تعامل و همفکری و «کار شورایی» کاری برآمده از تفکر گروهی و خرد جمعی است. دستورات مکرر خداوند سبحان در قرآن کریم، توصیه های معصومین، بزرگان دینی و عالمان علوم اجتماعی مبنی بر روی آوردن به کار گروهی و شور و مشورت با یکدیگر، نشانه اهمیت پیروی از نظر اکثریت است. هرچند برخی بدبینانه اظهار می دارند که ممکن است اکثریت اشتباه کنند لیکن تجربه نشان داده در صورت پیروی از عقل سلیم و منطق، معمولأ اکثریت راه درست تر را در پیش خواهند گرفت.

 

دموکراسی جوامع غربی و تأسی آنان به نظر اکثریت، برآمده از روح خردگرایی و تفکر شورایی در دین مبین اسلام است که با رنگ و لعاب مدرنیته به سایر جوامع عرضه می گردد. تجربه نشان داده چنانچه مسلمین، قدر آموخته های دینی خود را دانسته و بر طبل تفرقه نکوبند، نیازی به محصولات عاریه وارداتی از جمله «دموکراسی پر طمطراق غربی» ندارند. روح تفکر شورایی آنگونه که آیه شریفه ۱۷ سوره زمر می فرماید: «بشارت‌ باد بر بندگانی‌ که‌ به‌ همه سخنان‌ یا سخن‌ همگان‌، گوش‌ فرا داده و نیکوترین‌ آنها‌ را بر می‌گزینند» شنیدن تمام نظریات و برگزیدن بهترین است. امام علی (ع) می فرماید: «هر کس خود رأی شد به هلاکت رسید و هر کس با دیگران مشورت کرد، در عقل های آنان شریک شد. (نهج البلاغه/ ترجمه دشتی/ حکمت ۱۶۱ ».

 

هدف غایی راه اندازی شوراهای اسلامی شهر و روستا در جای جای میهن اسلامی ایران، بهره گیری از دانش، تجربه و توان فنی و فردی نخبگان این سرزمین در مشاغل و مناصب گوناگون بوده است. ایرانیان آگاه و دلسوز در قالب شوراهای اسلامی گرد هم می آیند تا در جایگاه نمایندگی مردم و با تجمیع سلایق و آرا گروهی، به آبادانی و توسعه شهرها و روستاها پرداخته و فارغ از تعصبات کور «نژاد، زبان، آیین و حزب سیاسی» خدمت گزار مردم باشند. ورود تعصبات قومی، قبیله ای و سیاسی، نقطه پایان کار شورایی و آغاز مرثیه اجتماعی است.

 

بیچاره مردمی که سرنوشتشان به دست آنانی افتاده باشد که قادر به مهار نفس دنیا طلب خویش نیستند و افسوس بر حال آنان که کار بزرگ شهر و روستای خود را به دست آدم های کوچک و خودخواه بسپارند.

 

***

شهر مرودشت از ابتدای تأسیس شورای اسلامی، فراز و نشیب زیادی را پشت سر گذاشته است. به قول دوستی که دستی بر آتش امور عمرانی و عمومی شهر، دارد: «هرچه شوراهای اسلامی شهر مرودشت جلوتر آمدند، ضعیف تر شدند». از این رو می توان اظهار داشت که بهترین و کم حاشیه ترین شورای شهر مرودشت، شورای اول است که با تجمیع سلایق مختلف، کارنامه نسبتأ قابل قبولی را در انتخاب شهردار و سایر امور عمرانی به جا گذاشت.

 

شوراهای دوم و سوم به دلیل پررنگ شدن تعصبات قومی و قبیله ای و حضور کم رنگ تر متخصصین و نخبگان شهر، دارای حاشیه بیشتری نسبت به شورای اول بودند و انتخاب شهردار و سایر امور جاری آنان با بلاتکلیفی و تضییع وقت شهروندان همراه بود. اوج این حاشیه ها را در بلاتکلیفی چهارده ماهه شهرداری مرودشت در دوران شورای سوم به یاد داریم.

 

شورای چهارم اسلامی با افزایش تعداد اعضا از هفت نفر به یازده نفر و حضور چند فارغ التحصیل رشته های عمرانی، سه نفر از بازماندگان شورای قبل و چند عضو خانواده آموزش و پرورش، نوید فردای روشن را به مردم مرودشت می داد.

 

گرچه شورای چهارم در همان گام اول و فرآیند انتخاب شهردار نشان داد که از ضعف تصمیم گیری برخوردار بوده و قادر به تجمیع همه سلایق نیست. دعوت بیش از بیست و پنج کاندیدای تصدی شهرداری مرودشت به ساختمان شورا، استماع سخنان و برنامه های آنان و تصمیم نهایی و عجیب شورا در انتخاب داریوش احمدی (رئیس وقت شورا) به عنوان شهردار نشان داد که کار شورایی و تصمیمات گروهی در شورای شهر مرودشت با اشکال مواجه است. اختلاف سلیقه شدید و درگیری های لفظی که متعاقبأ بین اعضای شورا و شهردار احمدی، آن هم جلوی چشم شهروندان و در فضای رسانه ای رخ داد، موید مطلب فوق است.

 

در ادامه نیز با استعفای احمدی از منصب شهردار دومین شهر استان فارس، شایعات مبنی بر تقابل شورای شهر با شهردار منتخب خودشان، رنگ واقعیت گرفت.

 

هرچند پس از رفتن احمدی و ورود سرپرست جدید، جابه جایی های سریع و دامنه دار در شهرداری به وقوع پیوست لیکن شهروندان مشتاق و دلسوز، چشم به راه انتخاب و معرفی شهردار جدید ماندند. فرآیند آمد و شد کاندیداها، لابی گری حامیان مالی و سیاسی و سناریوی تکراری چانه زنی های پشت پرده شروع شد تا مردم شهر در پایان مهلت سه ماهه معرفی شهردار، چشمشان به جمال شهردار جدید روشن نشود.

 

با نزدیک شدن به آخرین مهلت سه ماهه انتخاب شهردار (چهار شهریور) هیجانات افزایش یافته و افراد دلسوز و تأثیرگذار به اظهار نظر پرداختند. شاید بتوان گفت تنها فردی که وظایف خود در پست مورد تصدی را به خوبی و در جهت منافع مردم انجام و بیشترین پیگیری را صورت داده، «سید مختار امیری، معاون عمرانی فرماندار» است که علاوه بر پیگیری های اداری، از طریق حضور در جلسات شورا و تذکرات شدید اللحن به اعضای شورا، دعوت اعضای شورا به فرمانداری و مصاحبه با رسانه های گروهی، دلسوزانه پیگیر انتخاب و معرفی شهردار جدید بوده است. امیری در آخرین مصاحبه خود اعلام کرد: «در صورت ادامه سهل انگاری از سوی شورا، فرمانداری و استانداری رأسأ اقدام به انتخاب و معرفی شهردار خواهند کرد.». اخیرا هم که خبر از تنظیم دو صورتجلسه (یکی با ۹ امضا بنام ابوذر چراغی شهردار فعلی سیدان و دیگری با ۵ امضا به نام محمدعلی خسروی عضو فعلی شورا) و در ادامه خودداری اعضای شورا از تأیید و امضای صورتجلسات مذکور به گوش می رسد.

 

فرآیند انتخاب شهردار احمدی، مقابله با شهردار و تهدید به برکناری وی، اظهار نظرهای احساسی رییس و برخی اعضاء شورا و جنجال های رسانه ای (اتهام هزینه کرد ۳۵۰ میلیون تومان جهت خرید غذا توسط شهردار سابق)، و در نهایت سردرگمی و فقدان قاطعیت در انتخاب و معرفی شهردار جدید نشان داد که شورای چهارم اسلامی شهر مرودشت نیاز به بزرگتر دارد.