هفته نامه مرودشت، علی کشاورزی-

قدیما یادش به خیر، همه چی الکی و سمبل کاری بود، هیچ کس نسبت به کاری که می کرد، تعهدی نداشت، مثلا وقتی می خواستند خیابان یا جاده ای را آسفالت کنند، برای تهیه ی آسفالت، چند کار الکی می کردند:

۱ – قیر خوب و مرغوبی می خریدند.

۲ – ماسه و شن خوبی تهیه می کردند.

۳ – قیر و ماسه و شن را بر اساس اصول فنی و مهندسی ترکیب می کردند.

۴ – زمان پخت و عمل آوری آسفالت را بر اساس استاندارد، تنظیم می کردند.

این از تهیه ی آسفالت، بعد روی خیابان یا جاده ای که می خواستند آسفالتش کنند، چند کار الکی و بی خودی دیگر انجام می دادند:

۱ – تسطیح کامل خاک

۲ – آب پاشی و کوبیدن خاک به وسیله ی غلطک های سنگین وزن

۳ – مخلوط ریزی و تسطیح مخلوط

۴ – آبپاشی و کوبیدن مخلوط طبق استاندارد

۵ – شیب بندی مناسب با دِوِر (dever) مورد نیاز

۶ – شن ریزی و بیس ریزی و تسطیح آن

۷ -کوبیدن بیس ها طبق استاندارد، تراز بندی و شیب دهی نهایی

۸ – قیرپاشی به نحو احسن

حالا اون آسفالت الکی را که تهیه کرده بودند، روی این سطح الکی که آماده کرده اند، با دستگاه های مخصوص (فنیشر)، پخش می کردند، بارها و بارها، می کوبیدند و بارها و بارها، از لحاظ ضخامت و شیب بندی و ترکیب عناصر، مورد آزمون قرار می دادند و نتیجه این همه کار الکی و به درد نخور، می شد، یک آسفالت یک دست، بدون موج، با شیب مناسب و با عمری نزدیک به نیم قرن. اگر خواستید یک نمونه از این کارهای الکی و به درد نخور را ببینید، جاده ی تخت جمشید تا میدان ملل را مورد توجه قرار دهید. این نمونه ی یک کار الکی و غیر متعهدانه است که از سال ۱۳۴۸ تا حالا، همین جوری مانده، مختصر دست اندازی هم اگر می بینید، عیب از آسفالت نیست، از حفاری ها یا دست اندازهای مصنوعی است.

اما، اکنون که ما آسفالت را عادلانه* کرده ایم و به کوری چشم دشمنان، صنعت آسفالت را بومی کرده ایم، متوجه شده ایم که در امر آسفالت اصلأ و ابدأ به این قرتی بازی ها نیازی نیست.

قیر هر چه باشد، شن و ماسه هر جور که باشد، ترکیب و عمل آوری هر چه پیش آید، خوش آید، پخش و ماله کشی هم که کاری ندارد.

اما، اما، اما، این آسفالت ما، خدا کند که باران نیاید، چون شسته می شود، بلا به نسبت، بلا به نسبت، مثل آسفالت خیابان گلستان، حد فاصل خیابان مدرس تا ۲۰ متری موسوی (صدوقی)!

اگر هم شسته نشوند، در سطح آسفالت، دریاچه های متعددی شکل می گیرند، ماشا اله از بس خوب شیب بندی شده اند، مثل مسیر میدان تمدن تا میدان ملل، لطفأ یک روز بارانی، سری به این جزایر لانگرهانس** بزنید.

اما، اما، اما، آسفالت های ما موج پیدا نخواهند کرد، چون به علت این که زیرش را تسطیح نکرده ایم، همین امروز موج دار هستند و جایی برای پدید آمدن موج های جدید باقی نگذاشته اند، مخصوصأ محل اتصال باندهای جدید. بلا به نسبت، بلا به نسبت، مثل همین آسفالت جدیدی که از جلوی فرمانداری تا تأمین اجتماعی و اداره ی برق، این روزها در حال گسترش است. از محضر مبارک تان تقاضا می کنم، الکی پول تان را در حلق این ترکیه ی لاییک و شیخ نشین دبی نریزید، به خدا در ابتدای فصل گرم سال جدید یعنی ۵ ماه دیگر، شما می توانید، همین جا در مرودشت، مجانی، هر چی دل تان می خواهد، موج سواری کنید. آن گاه مطمئن هستم که به روان این موج سازان درود می فرستید، در میان آن همه دعای خیر، پیش بینی مرا نیز به یاد آرید.

این روزها، بخت با آسفالت گران، همراه است که به قول عشایرهای عزیز، سیاه سال است ***، یک برف یا یک یخبندان یا یک باران اساسی، نشان خواهد داد، که این آسفالت از چه اصالتی برخوردار است؟ به قول آن خواننده ی معلوم الحال: “ آخ اگه بارون بزنه …”

در امر آسفالت سه نکته، مهم است که باید نصب العین قرار گیرد:

۱ -آسفالت به خودی خود نه خوب است نه بد، بسته به این است که که**** کند؟

۲ – سیاهی آسفالت مهم تر از کیفیت و اصول فنی آن است.

۳ – چیزی که از آسفالت هم مهم تر است، نصب بنر است آقا، بنر

***********************

خاطر مبارک تان، اگر مانده باشد، در شماره های پیشین، ما از ریاست محترم تاکسی رانی شهرمان چند سوال پرسیدیم و انتظار داشتیم که از جانب آن مقام عالی جاه، حداقل یک پاسخکی هر چند بی ربط به اصل ماجرا، دریافت کنیم اما انگار کور خوانده بودیم. این بود که نشستیم و چند گزینه برای خودمان ردیف کردیم در پاسخ به این ابهام که چرا مجموعه ی تاکسی رانی خود را ملزم به پاسخ گویی نمی داند:

۱ – اداره ی محترم تاکسی رانی اهل خواندن روزنامه و هفته نامه و مجله جات نیست، پس لاجرم سوالات ما را هم ندیده است.

۲ – اداره ی محترم تاکسی رانی ، رفته گل بچینه…

۳ – اصولا برخی از ادارات خود را ملزم به پاسخ دادن نمی دانند.

۴ – اصلا تحلیل گر آبکی را در حد و اندازه ای ندیده اند که بخواهند جوابش را بدهند.

۵ – اداره محترم تاکسی رانی زیر لفظی می خواهند. یادآور شعر لری، روتو واکو، روتو واکو، روگشوری وت بدم، تشه گیره مال دنیا، هر چه خواهی وت بدم!!

۶ – اداره ی محترم تاکسی رانی، مثل بسیاری دیگر از سروران، بر این باورند که محل به …. نگذاری، دیگه واق واق نمی کنه.

۷ – اداره ی محترم تاکسی رانی چنین می پندارند که اگر به سوالی پاسخ ندهی، ماجرا مشمول مرور زمان می شود

۸ – این قدر کار در این اداره هست که کی می رسه به سوالات یک روزنامه نگار زپرتی جواب بده؟

۹ – این نیز بگذرد….

از نظر من مهم نیست که به چه دلیل اداره ی محترم تاکسی رانی پاسخ سوالات مرا نداده است، بلکه مهم آن است که ایشان برای خود، در مقابل شهروندان، تعهد و مسئولیتی احساس نمی کنند و از آن جا که من به خودم و سایر شهروندان و همچنین به ایشان قول داده ام که این موضوع را تا رسیدن به نتیجه ی مطلوب پیگیری نمایم. به استحضار می رساند که من در شماره های قبل منتظر پاسخ آن اداره ی محترم بودم و چون متاسفانه پاسخی دریافت نگردید، مراحل برخورد قانونی با تخلفات احتمالی آن اداره ی محترم در خصوص سرویس مدارس، در دستور کار قرار گرفته است.

بی قضا باشین.

پانوشت:

*- آسفالت عادلانه: از ابتکارات محیرالعقول جناح های سیاسی در مرودشت است.

**- جزایر لانگرهانس: خوب معلوم است دیگر، وقتی دریاچه های متعدد باشد، حتما جزایر متعدد هم هست.

***- سیاه سال: سال های خشکسالی

****- که: چه کسی؟

*****- توجه کردید، تحلیل های آبکی این شماره، چه قدر شماره، شماره ای شد؟

– دور (با تلفظdever): شیب عرضی راه بربلندی (دِوِر)

کلیات: هر خودرو در حال عبور از پیچ، تحت تاثیر نیروی گریز از مرکز قرار می گیرد. برای تامین ایمنی و راحتی حرکت خودرو بهتر است شیب عرضی راه با توجه به سرعت طرح تغییر یابد. با استفاده از شیب عرضی یکسره (بربلندی) می توان در مقطع راه، بین نیروی اصطکاک جانبی چرخ و روسازی و مولفه ی وزن خودرو در امتداد بربلندی، یا نیروی گریز از مرکز تعادل ایجاد کرد.