تقدیم به دو همکار فرهنگی، مرحومه سیده سوسن منافی و مرحومه لیلا گل صفتان که دیگر در میان ما نیستنتد…

و به ناگاه خزان در خزان رسید…

باد برگ ریز عمر چه زود بر لحظه تان وزیدن گرفت و سوز سرمای ندیدنتان را بر خاطرمان نقاش نشاند..

اندوه کوچ پاییزیتان بر برگ برگ خاطره ها حک شد و حضور بارانیتان را کویر سنگ دل مرگ، به کام کشید…

چگونه می شود ترنم صدایتان را دیگر به گوش جان نشنید؟! چگونه می شود طنین قدمهاتان را بر رگ های هستی حس نکرد ؟! زمزمه کلام شیرینتان هنوز در قلب کلاس می جوشد و تخته سیاه بی شکیب انتظار سرانگشتان مهربانتان را می کشد تا سطر سطر دلسوزی و مهر را بر دفتر دلش بنشانی …

چشمان منتظر شاگردان بر درب انتظار خشکید و افسوس که دیگر نمی آیید… افسوس که رفتنتان همیشگی ست، افسوس که غمتان ماندنیست و نمی آیید تا غبار از چهره دقایق بشویید…

ای ماندگاران، فرزانگان سفر کرده، بی شک جوار سایه گستر حق تعالی برایتان امن و دلتان در همسایگی لطف ایزد منان در آرامشی ابدیست.

خوش بمانید در سایه دوست، دستان نوازشگرتان را به لطافت گل های بهشت برین بسپارید و گام های خسته تان را به نرمی فراخ دشت بیکران جنت ابدی.

خدای مهربانی ها بهترین جایگاهش را به آموزگارانش می بخشاید و شما عزیزان بی شک بهترین بودید و هستید و می مانید.

یادتان در خاطرمان همیشگی و لحظه هامان بیادتان همیشه بارانی ست. در ضربان بودنمان خاطره هاتان جاریست و طرح لبخندتان بر قاب دلمان ماندنی.

دوستتان داریم ای یاران سفر کرده، ای معلمان مهر…

کارشناس روابط عمومی آموزش و پرورش مرودشت

ایوب پاکدل