خبر را در صفحه اصلی ببینید
خبر را چاپ کنید
۹۵/۰۱/۱۷ ۰۸:۱۷
شناسه خبر : 13549

در کنار فرماندار باشیم…

پارس دشت، حمید فارسی- “خشکسالی“ به عنوان بی سروصدا ترین بلایای طبیعی در مقابل “سیلاب“ به عنوان یکی از پر صدا ترین بلایا قرار گرفته است. این درحالی است که خطر و خسارت های ناشی از خشکسالی به مراتب بیشتر از سایر بلایای طبیعی مانند: سیل، طوفان، آتش فشان و حتی زلزله است اما به ...

66536355887-440

پارس دشت، حمید فارسی-خشکسالی به عنوان بی سروصدا ترین بلایای طبیعی در مقابل سیلاب به عنوان یکی از پر صدا ترین بلایا قرار گرفته است. این درحالی است که خطر و خسارت های ناشی از خشکسالی به مراتب بیشتر از سایر بلایای طبیعی مانند: سیل، طوفان، آتش فشان و حتی زلزله است اما به دلیلی که مشاهده ی تاثیر تخریبی خشکسالی نیاز به زمان طولانی تر دارد، مطالعه و تحقیق و نحوه ی برخورد با آن کمتر مورد توجه قرار گرفته است.


هرچند وقوع خشکسالی شدید سبب خسارت های آشکار به محصولات کشاورزی، فضای سبز و گشته و گاهی باعث قحطی می شود اما خسارت های ناپیدای دیگری را نیز باعث می شود که در مواردی جبران آن سخت تر از حوزه های پیدا و آشکار آن است.


برای درامان ماندن از زلزله، آتشفشان و سیلاب کافی است برای مدت کوتاهی از مرکز وقوع این بلاها فاصله گرفت، ولی در صورت وقوع خشکسالی، کل یک اکوسیستم در دوره زمانی طولانی خسارت خواهد دید و گریز ازآن بدون برنامه ریزی های دقیق و هوشمندانه میسر نخواهد بود . در واقع خشکسالی نیز به عنوان یک پدیده طبیعی همچون سایر پدیده های طبیعی به مدد دانش، آگاهی ،برنامه ریزی و مدیریت صحیح قابل پیش بینی و کنترل می باشد و خسارت های ناشی ازآن را می توان به حداقل رساند.

 

ایران به عنوان یکی از کشورهای قرار گرفته در کمربند خشک کره زمین با مشکل کم آبی مواجه می باشد. رشد فزاینده جمعیت و نیاز به محصولات کشاورزی و دامی و محدودیت منابع آب و خاک به عنوان بستر اصلی تولیدات کشاورزی، مساله کم آبی رابه گونه یی بسیار جدی فرا روی کشورمان قرارداده است.

 

 

نامگذاری قرن حاضر با عنوان «درآب» از سوی کارشناسان اقتصادی و سیاسی به معنی توجه بیش از پیش به این مایع حیاتی است. آب از گذشته های بسیار دور دارای اهمیت بسزایی بوده و اینک نیز بحث آب و به موازات آن «بحران آب » و تبعاتی که فقدان آب می تواند برای مردم جامعه و حوزه زیست محیطی ایجاد کند، بخش مهمی از سیاست های جاری کشورهای جهان را تشکیل می دهد.

 

باید دقت داشت که نیاز به آب مقوله ای نیست که دارای محدودیت زمانی و مکانی باشد جایگزینی برای آن وجود ندارد. ضمن آنکه براساس آمار موجود، جمعیت کشور و کلان شهرهای ما همچنان درحال صعود و افزایش است. از طرفی منابع آب در کشورهایی چون ایران، محدود و بارندگی ها تقریباً یک سوم تا یک چهارم متوسط بارندگی دیگر نقاط جهان بوده و متاسفانه آلوده شدن آب ها، چه سطحی و چه زیر زمینی درحال افزایش است.


در دهه های اخیر و به ویژه از اوایل قرن بیست و یکم، آب به عنوان موضوعی مهم کانون مباحثات و مذاکرات بین المللی قرار گرفته و گرچه در سال های قبل مشکلات، مسایل و کمبودهای آب در مقیاس محلی مطرح بود، اما در شرایط فعلی و ازآن مهمتر در آینده این مشکلات در مقیاس های ملی ، منطقه ای و حتی جهانی بروز خواهد کرد.

 

مسئولین و دست اندرکاران بحران آب، بایست از نگرش مقطعی و کوتاه مدت دوری کرده و با تدوین یک برنامه بلند مدت، منظم و مداوم به مقابله و پیشگیری از گسترش این بحران پرداخت. در این راه نه تنها مسئولین بلکه همه دستگاههای اجرایی و مردم از مجریان راهبردهای مدیریت کم آبی و کاهش اثرات خشکسالی می باشند.

 

یکی از راههای مقابله با خشکسالی، برخورد با متخلفین این حوزه می باشدآنان که با حفرچاههای غیرمجاز ذخائر ارزشمند آب را به تارج برده و عملا امنیت جامعه را به خطر می اندازند و یا آنان که بستر رودخانه ها را تصرف می نمایند. افرادی که بدون داشتن حقابه، به حقوق کشاورزان حقابه دار تجاوز می کنند نیز در زمره متخالفین بوده و بایست با آنان برخورد شود اما متاسفانه برخی مدیران بجای اینکه این قهرطبیعت را با رویکردی منطقی مدیریت نموده و در صدد اعمال قانون برآیند به محافظه کاری روی می آورند. برخورد با چنین افرادی که حقوق مردم و قوانین موضوعه در این بخش را نادیده می گیرند نیاز به مدیرانی دارد که از شهامت لازم برخوردار بوده و اولویت آنان منافع حال و آینده مردم باشد نه حفظ پست و مقام و یا بعضا واهمه از سروصدای همین افراد متخلف که همواره دست و زبان درازی دارند.

 

محافظه‌کاری از آفت‌های مهم مدیریت امروز ماست و برخی از مدیران و مسئولان بنا به قاعده «سری که درد نمی‌کند، دستمال نمی‌بندند» ترجیح می‌دهند که به دور از هرگونه فراز و نشیب در دوره مدیریتی خود بر ساحل امن محافظه‌کاری نشسته و تداوم منصب و مدیریتشان را از این راه تضمین کنند. این دسته از مدیران، شاید با این راهبرد تا حدودی به اهداف شخصی‌شان هم برسند، اما بی‌تردید‌، دوره رکود و رخوتی را در مقطع و زمان مسئولیت خود به‌جا گذاشته و آثار و نام نیکی از آنها به یادگار نخواهد ماند.

 

متاسفانه گسترش این رویه نامطلوب در میان مدیران باعث شده تا مدیران و مسئولانی که با انگیزه و تخصص خود به اجرای قانون پرداخته و در جهت ارتقای کیفی حوزه تحت مدیریتشان دست به تغییر و تحولات می‌زنند، بیشتر مورد هجوم و نقد قرار بگیرند.

 

***

این مقدمه طولانی، اعلام حمایت ازمواضع فرماندار شهرستان مرودشت دردفاع ازحقوق مردم زحمتکش این شهرستان است که قصد ورود مسئولانه به حوزه های معطل مانده شهرستان را دارند. درابتدای سال جاری بازدید آقای حیدرزاده از اراضی بالادست و پایین دست سددرودزن واخطار شدید به کسانی که چاههای غبرمجاز حفرنموده اند و آنان که بستر رودخانه ها را تصرف نموده اند نشان از آن دارد که فرماندار مرودشت، صدای بی صدای خشکسالی را شنیده و قصد حرکت در راستای منافع مردم و دوری از مصلحت اندیشی را دارد.

 

شایسته است که سایر مسئولین، مردم و نخبگان از مواضع اصولی فرماندار حمایت نمایند. یادمان باشد پیش از وی، مسئولان زیادی بودندکه مشکل را با تمام وجود درک کرده بودند ولی بخاطر هزینه بر بودن آن و یا به خطر افتادن پست و منصب خود به استقبال آن نرفتند و بهترین راه حل را پاسکاری مسئولیت دانسته و یا آن را به گردن این و آن انداختند. با بارندگی های اندک سالهای اخیر، شهرمرودشت نیاز به تدبیر ویژه و مدیریت منطقی و عقلانی دارد و مواضع قاطعانه فرماندار می تواند رضایت و حمایت های مردمی را در حوزه شهرستان مرودشت بدنبال داشته باشد.