مشارکت و حفظ جایگاه و شان واقعی زنان در جامعه، یکی از اهداف انقلاب اسلامی بوده تا جایی که امام راحل (ره) در وصیت نامه سیاسی و اجتماعی خود، مشارکت فعال زنان در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی ،فرهنگی و … را یکی از افتخارات انقلاب برشمرده اند.

موفقیت های اخیر زنان، مسئولین عالی رتبه مملکتی را به استفاده هر چه بیشتر از این پتانسیل متقاعد ساخته تا با آینده نگری و سرمایه گذاری بلند مدت و فراهم نمودن بستر مناسب، زمینه مشارکت بیشتر زنان را فراهم سازند و در همین راستا طی سالیان گذشته شاهد حضور زنان در پست های وزارتی (خانم دکتر دستجردی) هم بوده ایم.

اما متاسفانه مسیری که درحوزه های مختلف شهر برگزیده ایم، از مصداق های بارز ” شنا در جهت مخالف جریان” است  و این سوال را پیش می آورد که سهم و نقش زنان در ساختار مدیریتی و سیاسی شهر کجاست؟

شورای شهر ما متشکل از یازده نفر مرد است که عدم حضور یک منتخب زن در این میان، بیش از همه به کج سلیقگی ما در انتخاب هایمان باز می گردد. از آنجایی که نیمی از مراجعه کنندگان به این نهاد را بانوان تشکیل می دهند، عدم معرفی یک مشاور بانو  برای رسیدگی به امور مرتبط با این قشراز سوی این نهاد محترم همچنان محل سوال است؟

در میان خیل ادارات و نهادهای این شهر، فقط مدیریت اداره بهزیستی بر عهده سرکار خانم نامجویان شیرازی می باشد که ایشان در تعامل با شهروندان، کارنامه قابل دفاعی داشته و راه را برای سپردن مسئولیت دیگر نهادها به بانوان باز گذاشته است.

کسب مدال های رنگین و قدرت نمایی زنان ایرانی در بازی های آسیایی اینچئون (در ماه های گذشته)،باعث گردید تا مسئولین ورزشی در فضای رسانه ای کشور، زبان به تحسین گشوده و از نگاه ویژه و برنامه ریزی بلند مدت در این حوزه سخن برانند که متآسفانه در این وادی هم  نشانه های مثبتی را در شهر شاهد نبوده و برخی از فعالان عرصه ورزشی بانوان، به بهانه های واهی و با انگیزه های غیر ورزشی به حاشیه رانده می شوند که نیازمند بازبینی ر مدیریت آن اداره است!!!

آخرین نشانه های بی توجهی به زنان را در حوزه خبر و خبر رسانی با عدم دعوت از بانوان فعال این حوزه، در مراسم حضور معاون محترم رییس جمهور(بازدید از تخت جمشید) شاهد بوده ایم و مسئولین محترم، به جای پیش بینی و رفع محدودیت های ناشی از آمد و شد به مناطق حاشیه ای و خارج از شهر، با عدم دعوت از آنان به پاک کردن صورت مسئله اقدام نموده اند.

هرچند به قطعیت نمی توان گفت که سپردن مسئولیت به زنان منتج به کاهش مشکلات می گردد اما فراهم نمودن بستر و فضای مشارکتی برای آنان در حوزه های مختلف سیاسی و اجتماعی، سبب بالارفتن حس اعتماد به نفس و غلبه بر نگاه سنتی و مردسالارانه حاکم بر شهر است.

در برهه ای که زنان در تمامی حوزه ها، پا به پای مردان پیش آمده اند و حتی در برخی از شهرها مانند قصر قند سیستان و بلوچستان، با وجود تمامی مشکلات خاص آن منطقه فرمانداری شهر به سر کار خانم حمیرا ریگی سپرده می شود و از آنجایی که درهر کارزار سیاسی مانند انتخابات شورا و نمایندگی شهر، رأی زن و مرد یکسان شمرده می شود، منصفانه تر این است که در تقسیم مسئولیت ها و استفاده از پتانسیل و توان انسانی شهروندان نیز به یکسان برخورد شود.

به امید آنروز

 محمد دبیری
mddabiri@yahoo.com