۸:۳۹:۳۰ - شنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۴
میراث فرهنگی: موهبت یا محنت؟
هفته نامه مرودشت، محمد دبیری– “صنعت توریسم” در دنیای امروز توسعه بسیاری داشته و بسیاری از کشورها با مدیریت علمی و استفاده بهینه از پتانسیل های موجود، بخش اعظمی از بودجه مورد نیازکشور را از این راه تامین کرده و درآمد سرانه شهروندان خود را افزایش داده اند.   اهمیت این صنعت در اقتصاد کشورها

takht

هفته نامه مرودشت، محمد دبیری “صنعت توریسم” در دنیای امروز توسعه بسیاری داشته و بسیاری از کشورها با مدیریت علمی و استفاده بهینه از پتانسیل های موجود، بخش اعظمی از بودجه مورد نیازکشور را از این راه تامین کرده و درآمد سرانه شهروندان خود را افزایش داده اند.

 

اهمیت این صنعت در اقتصاد کشورها تا بدانجاست که از آن به عنوان “صادرات نامرئی” یاد می شود و با کمترین هزینه ها بیشترین درآمد را به کشور خود وارد می سازد. شاید از ترکیه که در جذب توریست و گردشگر بر جاذبه های طبیعی خود تکیه کرده و امارات که با ساخت جاذبه های مصنوعی، سالیانه پذیرای گردشگران بسیار بوده است بتوان به عنوان نمونه های عینی و مناسب در این حوزه نام برد.

 

بهترین حالت ممکن برای شهروندان و مسئولین یک شهر، آن است که آثار باستانی و جاذبه های طبیعی را یکجا در حوزه خود داشته باشند بگونه ای که پاسخگوی ذائقه هر توریست خارجی و گردشگر داخلی باشد و این اتفاق -خوشبختانه- در شهر ما رخ داده است.

 

از یک سو تخت جمشید و نقش رستم و پاسارگاد به عنوان بخشی از منحصر بفردترین ساخته های دست بشر خودنمایی میکنند و از سوی دیگر مناطقی بکر و طبیعی موجود که میتوان با تبدیل آنان به مناطق خاص گردشگری بیشترین بهره ها را برد.

 

فارغ از تحصیلات، حزب، گروه یا قومیت، حرف دل اکثریت شهروندان «عدم رضایت از وضعیت موجود» است واین روزها که تشکل های مردمی وغیر دولتی به پاکسازی تخت جمشید حساس شده و آنرا در دستور کار خود قرار داده اند کم توجهی مسئولین محترم میراث فرهنگی بیش از همیشه خود نمایی میکند.

 

نحوه مدیریت میراث فرهنگی بر ورودی اصلی تخت جمشید، از میدان ملل تا بوستان عبرت، جای سوال بسیار دارد. جاده اصلی طی این سالها نه تنها بهبودی نداشته بلکه روزها میدان اسب دوانی و شبها پیست اتوموبیل رانی را در ذهن تداعی میکند. رویکرد یونسکو جهت حفظ و نگهداری هر چه بهتر آثارتاریخی بر استفاده از ظرفیت های بومی و تعامل با ساکنین محلی استوار است پس اگر سهم شهروندان حریم درجه یک و دو(روستاهای مجاور)، از تعامل و همکاری با مسئولین و استفاده از درآمدهای تخت جمشید محدود به اجاره اسب و شتر باشد! تجمیع اسبهای کرایه ای، متحدالشکل کردن لباسها، واکسیناسیون و شناسنامه دار کردن اسبها و مالکین، راه را بر هر گونه سوء استفاده احتمالی بسته و کار نظارت بر آنان را بسیار ساده میکند چرا که با این شکل و شمایل، در صورت وقوع یک حادثه و اتفاق برای گردشگران نمیتوان جز مسئولین محترم کسی را مقصر دانست.

 

در ورودی تخت جمشید، محوطه ای جهت فروش آثار فرهنگی و اغذیه مورد نیاز گردشگران تعبیه شده که هرچند شایسته یک اثر ثبت جهانی نیست اما به مراتب بهتر از کانکس هایی است که قارچ وار از میان درختان سربر آورده اند.

 

از آنجا که این موضوع با اصل درآمد زایی از تخت جمشید مغایرت دارد ای کاش مسئولین محترم میراث فرهنگی مشخص نمایند که مجوز این شبه مغازه ها توسط چه نهادی، از چه مجرای قانونی و با چه هدفی به اشخاص داده شده است؟ در زیبا سازی پارکینگ تخت جمشید حداقل ها نیز رعایت نشده و حتی یک لباس متحدالشکل برای شناسایی متصدیان آن در نظر گرفته نشده است. این موضوع در نگاه گردشگران و توریستها عجیب است و به واقع این فضای باز، امکانات و جذابیت خاصی برای شهروندان ندارد و در حال بدل شدن به تفریح گاه شبانه گروه های خاص و یا یک قلیان سرای وسیع و روباز است.

 

شاید جذابترین بخش تخت جمشید، برنامه نور و صدا باشد که مسئولین محترم بنیاد پارسه باید نگاه ویژه ای به آن داشته باشند. کمبود نور افکن ها، نور پردازی ها و کیفیت اجرای آن، این روزها محل انتقاد برخی شهروندان قرارگرفته که شایسته است برای رفع مشکلات و معضلات آن آستین بالا بزنند. بحث فضای ۱۱ هکتاری بلا استفاده در پیرامون تخت جمشید که تذکر امام جمعه محترم شهر را نیز به همراه داشت از دیگر مواردیست که اراده جمعی مسئولان را طلب مبکند. شاید تبدیل این فضا به یک «پارک مینیاتور» آنگونه که مهندس رضایی سال هاست بیان می کند، نقش مهمی را در رفع بیکاری جوانان محلی و ترغیب گردشگران به بازدید از این اماکن داشته باشد.

 

با تشکیل هیات امناء تخت جمشید و حضور چهره های حقیقی و حقوقی صاحب جایگاه، وظیفه مدیریت محترم میراث فرهنگی و مسئولان شهری بویژه اعضای محترم شورای شهر است تا خواسته های بحق مردم را به گوش مسئولان محترم میراث فرهنگی کشور و افراد حقوقی حاضر در هیأت امناء برسانند. از آنجا که هیچ نشانه ای از حضور مسئولین فرمانداری یا اعضا محترم شورا در جلسه مربوط به حریم تخت جمشید به چشم نخورده است بنظر میرسد که این امرتوسط موکلین محترم مردم به بوته فراموشی سپرده شده است. مهندس برومندی نماینده محترم مجلس ۳۵ درصد ظرفیت گردشگری کشور را در استان فارس میداند و مهندس عنایت رحیمی (مدیر کل دفتر فنی استانداری) تعداد گردشگران خارجی استان را در سال ۹۳ یک میلیون و شصت هزار نفر اعلام کرده است.

 

وضعیت امروز تخت جمشید نشان میدهد که اقدامات مثبت در دو حوزه بستر سازی و فرهنگ سازی برای جذب توریست در این منطقه انجام نگرفته است. از آن جا که مقصد اصلی گردشگران فارس، تخت جمشید می باشد لزوم حضور نگاه توسعه یافته به میراث فرهنگی و ضرورت بروز یک عزم همگانی به چشم می آید تا هر از چندی از ریاست سازمان گردشگری کشور و دیگر مسئولان مربوطه تقاضای توجه ویژه به این مکان را داشته باشند.

 

به هر روی، همجواری با تخت جمشید و دیگر آثار باستانی این منطقه را می توان یک اتفاق مثبت تلقی نمود که قادر است نقش به سزایی در رونق اقتصادی و کسب و کار این شهر داشته باشد. هنر مسئولان محترم میراث فرهنگی است تا از تبدیل یک “فرصت” به “تهدید” جلوگیری کنند.

 

محمد دبیری

Mddabiri@yahoo.com

  1. اصغر   شهریور ۱۵, ۱۳۹۴  

    جناب دبیری نکات اساسی دررابطه بامجموعه تخت جمشید رابجا فرموده اید.دررابطه با آن فضای ۱۱هکتاری،که امام جمعه محترم هم بر آن تاکیدداشتندبه عرض برسانم که در سال ۷۴در شورای اداری شهر طرح بازسازی مجموعه
    چادرهای سران مطرح ومقرر گردیدکلیه ادارات باتمام قوا همکاری نمایند.که حاصل آن بازسازی ۱۰قطعه ازچادرسران،سالن اجلاس،رستوران،فضای سبز،آب نما،سرویسهای بهداشتی،و….بود.وبنام بوستان عبرت نامگذاری گردید.به موا.ات آن پارک جنگلی روبروی مخابرات دردستورکارقرارگرفت که تعداد ۴۰واحدسوئیت تکمیل ودرسکوهای سیمانی آنجاحدود۱۵۰تخته چادرنصب گردید تا جهت اسکان مسافران بالاخص درایام نوروز مورداستفاده قرارگیرد.حدوددوسه سال بعد باتغییر مسئولین،دوباره آن مکان ها بدست فراموشی سپرده شدودوباره تخریب گردید.شعارمامی توانیم رافراموش نکنیم،
    پیشنهاد: آمو.ش وپرورش مرودشت برخلاف دیگرشهرستان ها فاقدیک اردوگاه تربیتی، فرهنکی می باشد. امیداست باکمک مسئولین محترم،بالاخص پیگیری نماینده محترم، ازاین مکان های بالقوه استفاده شود وتلاش نمایند تا حداقل یک قسمت از این مجموعه در اختیار اداره آموزش و پرورش قرار گیرد تا خودشان مدیریت کنند واز این حالت متروکه بیرون آمده وجهت استفاده دانش آموزان عزیز شهرستان وحتی کشور مورد بهره برداری قرار گیرد.


ويژه نامه
تعداد شماره ها: 1
  • دريافت مرودشت
  • آرشيو
  • تازه های خبر
    پیشنهاد سردبیر