به گزارش مرودشت آنلاین، با آغاز تعطیلات نوروزی و ورود بسیاری از مسافران نوروزی به شهر و دیارمان برای بازدید از مجموعه تاریخی تخت جمشید این مسافران برای گذراندن شب احتیاج به مکان هایی دارند که امنیت جانی و مالی آنها را تامین کند . در شهر مان مکان هایی برای این امر در نظر گرفته شده است از جمله ستادهای اسکان آموزش و پرورش شهرستان و کانکسهایی که در خود مجموعه تخت جمشید و در کنار امامزاده ابراهیم(ع) به چشم  می خورد و …

اما آیا به راستی این ها جوابگوی سیل عظیم مسافران و گردشگران در شهرمان می باشد؟متاسفانه با وجود اعلام غیر قانونی بودن اجاره خانه های شخصی به مسافران در ایام نوروز باز هم شاهد اجاره دادن خانه های شخصی به این مسافران هستیم .در ورودی های شهر چه از شمال شهر چه از جنوب شهر افرادی با ایستادن در مسیر ماشین ها، کلیدهای در دست خود را جلوی ماشین های مسافران نوروزی تکان می دهند و به آرامی و زمزمه وار واژه ی “خونه ” را تکرار می کنند که این امر به خودی خود چهره شهرمان را که داعیه دار فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی هستیم، زشت جلوه می دهد.

پرواضح است که این خانه‌ها و اماکن خصوصی از گونه‌ اقامتگاه‌های غیر رسمی هستند که شاید مشکل کمبود جا را کم کنند اما هزاران مشکل می افرینند.

در این‌گونه مراکز اقامتی غیررسمی افراد ساکن در مقاصد گردشگری که در نزدیکی جاذبه های گردشگری مرودشت خانه‌های شخصی دارند، منزل خود را در قبال دریافت مبلغی به‌عنوان وجه اجاره برای مدتی که توافق می‌شود به گردشگران واگذار می‌کنند.

آنچه مسلم است اینکه نظارت دستگاه‌ها و سازمان‌های مسئول در زمینه گردشگری روی منازل شخصی، وجود ندارد و به تبع آن قوانین موجود و همچنین ارزیابی‌های لازم برای ارائه مناسب خدمات اقامتی به گردشگران قابل تسری به این منازل نیست.

بر همین اساس افزایش آسیب‌های اجتماعی، ناامنی، بسترسازی گسترش فساد و بسیاری از پیامدهای دیگر در این مراکز اقامتی دور از انتظار نیست.

حال جای این سؤال است در حالی که با این همه قوانین و نظارت‌های مراجع انتظامی و گردشگری هر از چند گاهی شاهد بروز برخی رخدادها در برخی از همین مراکز رسمی نیز دور از انتظار نیست، چگونه می‌توان اطمینان داشت یا امیدوار بود در این خانه‌های ناشناس و بعضاً واقع شده در حاشیه شهر محیط سالم و ایمنی برای مسافران گذری تدارک دیده شده باشد.

گرچه به حق در تلاش‌های شبانه‌روزی عوامل انتظامی و مجریان قضایی وسایر دستگاه ها هیچ شکی نیست اما زمانی که در ایام تعطیل و تابستان در مقایسه کمبود نیروی انسانی ناظر و بازرس با حجم گسترده‌ای از مسافر و وفور این اقامتگاه‌های ناشناس و پراکنده مواجه می‌شویم دیگر نمی‌توان مطمئن بود صنعت گردشگری در سلامت کامل قرار داشته یا متأثر از برخی ناهنجاری‌ها نباشد.

مخاطب بنده مسئولین شهرمان هستند که آقایان مسئول به راستی اگر اتفاق ناگواری برای هریک از این مسافران در این منازل شخصی بیفتد، چه کسی می خواهد آبروی رفته از شهرمان را به ما بازگرداند؟ لطفأ تا دیر نشده در این زمینه تمهیداتی در نظر بگیرید تا بعدها انگشت حسرت به دهان نگیریم  و به چه کنم چه کنم نیافتیم….