مطبوعات که به صورت ذهنی آن را پیش از این در واژه “ روزنامه ، هفته نامه و ماهنامه و…” تصور می کردیم امروز با حضور و وجود پایگاههای خبری در فضای سایبری یا همان اینترنت رنگ و بویی دیگر یافته است و انتشار لحظه ای اخبار در فضای به اصطلاح”مجازی” این ویژگی را به وجود آورده است تا بدون فوت وقت جامعه را در جریان چند و چون ماجرا ها و اخبار قرار داد. در این راستا بی گمان معترفیم که  مطبوعات و سایر وسایل  ارتباط  جمعی که به منظور تشریح،  تجزیه  و تحلیل  و تفسیر وقایع  و مسائل  اجتماعی  و ارائه افکار و عقاید عمومی و انعکاس  مشکلا ت  و معضلا ت  جمعی،  عرضه  می شوند عنصر اساسی رشد  و توسعه فکری  در دنیای امروز می باشند.

حال با توسعه روز افزون مطبوعات مجازی در دنیای  مطبوعات ، چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی  ایجاد پدیده تسریع در اطلاع رسانی به عنوان ماهیت و مزیت پایگاههای خبری در مقایسه با مطبوعات نوشتاری مشخص و هویداست هرچند جایگاه مطبوعات نوشتاری به دلایل متعدد تثبیت شده و مشخص است اما رشد روز افزون فعالیت پایگاههای خبری به گونه ای است که در آینده نزدیک شاهد جایگزین شدن پایگاههای خبری در مقایسه با روزنامه ها خواهیم بود که متناسب با سرعت و افزایش ضریب نفوذ اینترنت در جامعه میسر خواهد شد که البته این اتفاق در کشورهای توسعه یافته مدتهاست که رخ داده است و احتمالا در آینده هم در کشور ما رخ خواهد داد.

با این مقدمه، مقایسه اوضاع و احوال پایگاههای خبری در مرودشت جهت اطلاع مخاطبان ضروری است. در این خصوص به یاد داریم که چندین سال پیش با راه اندازی پایگاه خبری مرودشت آنلاین شهرستان مرودشت وارد دنیای مجازی شد . حرکت آرام و منطقی این پایگاه در طول چند سال گذشته با داشتن شاخصه ای به نام پیوستگی ادامه داشته و دارد . در اوایل سال ۹۰ حرکت وبلاگ نویسان در مرودشت آغاز شد و با وبلاگهایی مثل صبح فردوسی- مرودشتی- اخبار مرودشت- حباب و… طراوت و شادابی خاصی به فضای مطبوعاتی شهر مرودشت بخشیده شد. در سال ۹۱ وبلاگها تبدیل به سایت و پایگاههای خبری شدند و پایگاههای خبری متعددی رونمایی شد. آفتاب مرودشت- ندای مرودشت- خوشه مرودشت- مرودشتنا- ایل نفر- سلام مرودشت- مرودشتیا و … وارد فضای سایبری شدند و مدتی بعد هم پیک تدبیر و اخیرا هم پارس دشت به این جمع اضافه شدند.

در همین وادی ادارات و سازمانها و نهادهی مردمی هم اقدام به تاسیس پایگاه خبری نمودند که به عنوان مثال محمد مهدی برومندی نماینده مردم مرودشت، ارسنجان و پاسارگاد در اولین اقدام خود پایگاه خبری اش را راه اندازی کرد. فرمانداری ، شورای شهر ، شهرداری ، میراث فرهنگی ، بیمارستان و … هم با راه اندازی پایگاه های خبری حرکت به سمت پاسخگویی را شروع کردند.

در این میان برخی از پایگاههای خبری مرودشت توانستند با کار و تلاش زیاد جایگاه و مخاطب خود را پیدا کنند و در بین سایتهای برتر استانی قرار بگیرند و خود را به عنوان یک مرجع معتبر تبدیل کنند تا جایی که خوراک بسیاری از مطبوعات نوشتاری از طریق همین پایگاهها و با کمترین دردسر تهیه می شد . این روند دو سه سالی طول کشید و درست درجایی که منتظر یک جهش دیگر از سوی این پایگاهها بودیم تعطیلی برخی از پایگاههای پرطرفدار به عنوان یک ضربه کارساز به بدنه مطبوعات مرودشت وارد شد. با این اتفاق شاید این سوال در ذهن مردم پیش بیاید که دلیل این روند سینوسی و تعطیلی این پایگاههای خبری چیست؟

در پاسخ به این سوال تعریف نوع کار خبرنگاری در مرودشت گویای همه چیز است. در این تعریف و تفسیر بدون تردید می دانیم که کار خبرنگاری و حرفه خبرنگار مستلزم داشتن ابزار و امکانات کافی است. در حداقلی ترین ابزار و امکاناتی که می توان نام برد این است که شغل و حرفه خبرنگاری مطرح باشد این در حالی است که صد در صد خبرنگاران مرودشت به حرفه خبرنگاری مشغول نیستند و در واقع فعالیت آنها جنبه یک فعالیت اجتماعی داشته و بیشتر از سر علاقه و توجه به جامعه است.

در این زمان یک خبرنگار برای کار مطبوعاتی بایستی از وقت کار و یا وقت استراحتی که متعلق به خانواده است استفاده کند و فارغ از صرف وقت این را هم باید اضافه کرد که کلیه هزینه ها نیز متوجه فعالان حوزه مطبوعات است. با این تفسیر مخاطبان خود قضاوت کنند که این روند برای یک نفر شیفته مطبوعات تا کجا باید ادامه پیدا کند و چقدر توان می خواهد؟ با این اوصاف چیزی که بیشتر باعث نا امیدی فعالان مطبوعاتی در مرودشت شده است بالاتر از مسئله فوق این است که “ اراده ای هم برای تغییر در این وضعیت وجود ندارد” و دلسرد کننده ترین قسمت ماجرا همینجاست.

اینکه وضعیت فعلی جامعه مطبوعات مرودشت به لحاظ پشتیبانی و حمایت اصلا مساعد نیست یک واقعیت تلخ و درد آور است و در واقع مفهوم مطبوعات به عنوان رکن چهارم دمکراسی در مرودشت چندان جایگاهی ندارد . این روند که بدون هیچ گونه حمایتی همچنان ادامه دارد متاثر از بی تفاوتی کسانی است که برای قرار گرفتن در صدر اخبار انرژی زیادی مصرف می کنند و در مقام حامی و حمایت کننده مطبوعات به غیر از شعار چیز دیگری وجود ندارد و در مقابل نقد و نقادی هم که همه از وضعیت کاملا مطلع هستند.

تعطیلی پایگاههای خبری، انتشار هفته نامه ها در هر ۱۵ یا بیست روز یکبار که با کلی سختی و مشکل مواجه هستند در حالی است که روزنامه های قدرتمند مرکز استان که نیاز به نام بردن از آنها نیست روزانه صدها نسخه اشتراک در مرودشت توزیع می کند که ماهانه هزاران نسخه می شود در صورتی که مجموع اشتراک یک نشریه بومی در ماه شاید به ۲۰۰ عدد هم نرسد که برای همین تعداد اندک نیز مشکلات فراوانی وجود دارد با همه این تعاریف مردم عزیز و مخاطبان گرامی خود قضاوت کنند و به کار مطبوعات نمره بدهند.

تحریریه عصر مرودشت