لطفا خود را جهت آشنایی مخاطبین معرفی کنید.
محمدنبی حیدری هستم‏ متولد سال ۵۳ دارای مدرک لیسانس علوم اجتماعی و ۲۱ سال است که در آموزش و پرورش مرودشت مشغول به خدمت می باشم. حدود ۱۰ سال است که سرپرستی دبیرستان شبانه روزی حاج جلیل فلاحی حاجی آباد را به عهده دارم.
دو دختر به نام های ملیکا و هلنا دارم که یکی شش ساله و دیگری چهار ماهه است.

شروع فعالیت شما در رشته بوکس به چه سالی باز می گردد؟
از سال ۷۸ و زیر نظر شادروان منصور مقدم منش بوکس را آغاز کردم و زیر نظر آقایان سیاوش شعبانی و یوسف قوهستانی آن را ادامه دادم. یک دوره هم نائب قهرمان مسابقات بوکس استان شدم.

آیا در خانواده، کسی شما را به این ورزش تشویق کرد؟
پدر و مادرم خودشان اگرچه ورزشکار نبودند ولی بنده را بسیار تشویق و حمایت کردند.

از چه سالی داوری را شروع کردید؟
از سال ۸۰ داوری را آغاز کردم  و مراحل ۳‏ ‏, ۲, ۱ و ملی را پشت سر گذاشتم و از سال ۸۸ نیز بعنوان داور رسمی فدراسیون مشغول فعالیت هستم. در حال حاضر نیز رئیس کمیته داوران فارس می باشم.

ظاهرا در حال گرفتن مدرک بین المللی داوری هستید. لطفا در این خصوص بیشتر توضیح بدهید.
بله. بنده در دوره های AIBA  ثبت نام کرده ام. این آزمون در دو مرحله انجام می شود که مرحله اول آن در مسابقات بین المللی آبادان و با حضور تیم های شش کشور داغستان، لیتوانی، ترکیه، عراق، افغانستان و پاکستان و دو تیم از ایران برگزار شد.

خوشبختانه نمره قبولی این مرحله را به دست آوردم و در صورت کسب موفقیت در مسابقات دور دوم که احتماﻻ خرداد ماه به میزبانی تهران یا پاکستان برگزار می شود، مدرک داوری بین المللی خود را اخذ خواهم نمود.

با توجه به شناختی که از خود و میزان آمادگیتان دارید‏  فکر می کنید بتوانید مرحله دوم را نیز با موفقیت پشت سر بگذارید؟
در حال حاضر شرایط خوبی دارم و إن شاء الله با حمایت های دوستان و هیئت بوکس شهرستان به ویژه جناب آقای محمودی که همکاری بسیار خوبی نیز با هیئت داوران استان فارس دارند، این مرحله را هم با موفقیت پشت سر می گذارم.

برای موفقیت در زمینه داوری رشته بوکس‏ چه ویژگی هایی مورد نیاز است؟
ورزش بوکس رشته ای است که نیازمند سرعت و تمرکز بالاست بنابراین خود داور این رشته نیز باید این ویژگی ها را داشته باشد چرا که گاهی چند ضربه در مدت زمانی حتی کمتر از یک ثانیه بین بوکسورها رد و بدل می شود که داور نه تنها باید بر تمام این ضربات نظارت داشته باشد بلکه باید بتواند ضربات صحیح را نیز در این میان تشخیص بدهد.

بعنوان یک مخاطب که با ورزش بوکس آشنایی چندانی ندارد این سوال برایم مطرح است که چه ضرباتی مشمول امتیاز است؟
ضربه بر هر نقطه ای از بدن در بوکس مجاز نیست و ضرباتی که به نقاط مشخص و مجاز بدن و صورت وارد شود، امتیاز خواهد گرفت. در بوکس حرفه ای شدت ضربه نیز مهم است اما در بوکس آماتور صحیح بودن ضربه اهمیت دارد.

در حال حاضر مرودشت چند داور بوکس دارد؟
آقایان عبدالرحمان همایون که با مدرک درجه ۲ در حدود ۱۲ سال است مشغول به فعالیت در زمینه داوری هستند و محمدرضا محمودی دو داور مرودشتی هستند که در حال حاضر در سطح شهرستان فعالیت دارند.

سطح داوران مرودشتی چگونه است؟ بعنوان مسئول کمیته داوران استان فارس چه برنامه هایی برای بهبود سطح داوری بوکس مرودشت داشته اید؟
سال گذشته با همکاری هیئت بوکس شهرستان مرودشت، یک دوره کلاس داوری درجه سه برگزار کردیم که تنها آقای محمودی موفق به اخذ نمره قبولی شد و دو نفر دیگر نتوانستند این مدرک را کسب کنند.

البته این مسئله ناشی از سخت گیری بسیار زیادی است که در مورد داوری این رشته اعمال می شود نه پایین بودن توانایی داوران مرودشتی.

بوکس رشته بسیار حساسی است و المپیکی بودن آن نیز باعث شده که بر شدت سخت گیری در اعطای درجه های داوری افزوده شود به نحوی که حتی خود نماینده AIBA نیز در مسابقات بین المللی آبادان برای نظارت بر نحوه قضاوت ما و ارزیابی آزمون، در محل مسابقه حاضر بود.

امسال نیز در نظر داریم پس از مشخص شدن رئیس هیئت بوکس استان، تعدادی از پیشکسوتان بوکس شهرستان را در کلاس های داوری شرکت دهیم تا بتوانند ان شاء الله باعث بهبود سطح کیفی مسابقات گردند.

بعنوان یک مرودشتی که خارج از شهرستان نیز فعالیت دارید، جایگاه بوکس مرودشت در سطح فارس را چگونه ارزیابی می نمایید؟
بنده نزدیک به ۱۵ سال است که در بوکس فعالیت دارم. به جرأت می توانم ادعا کنم که بوکس مرودشت در حال حاضر یک مجموعه فرهنگی ورزشی است چرا که افرادی به سمت فعالیت در این رشته روی آورده اند که در زمینه های علمی و آموزشی نیز مشغول به خدمت هستند و همین باعث شده که به این مسائل نیز اهمیت ویژه ای بدهند.

بعنوان مثال آقای محمودی خودشان در دانشگاه نیز زبان انگلیسی تدریس می کنند، آقای جواد منصوری نیز در زمینه بیمه فعالیت دارد و اقای فریدونی نیز افسر نیروی انتظامی است. فعالیت این دوستان به همراه مدیریت آقای عبدالحسین رحیمی و جواد عمادی از اعضای هیئت رئیسه هیئت بوکس مرودشت می تواند نوید بخش روزهای بهتری برای بوکس مرودشت باشد.در بعد تبلیغات هم آقای فرشاد صالحی همکاری بسیار خوبی با هیئت داشته اند و به همین دلیل علاقه مندان بیشتری (در حدود ۱۱۰ نفر) جذب این رشته شده اند.

امیدوارم که در اوقات فراغت پیش رو نیز خانواده های مرودشتی فرزندان خود را به سالن بفرستند چون این رشته بر روی تعادل روح و جسم تأثیر بسیار زیادی می گذارد.

این تصور وجود دارد که بوکس ورزش بسیار خطرناکی است…
باید در مورد بوکس بیشتر صحبت شود تا آگاهی جامعه از این ورزش بیشتر صحبت شود. برخی ها بوکس آماتور را با حرفه ای اشتباه می گیرند. در بوکس آماتور از دستکش های بادی استفاده می شود که قدرت ضربه را تا حد زیادی می گیرد و بیشتر بر زیبایی و درستی ضربات تأکید دارد. نیاز است رسانه ها در این زمینه اطلاع رسانی بیشتری داشته باشند.

طبق رتبه بندی های انجام شده، بوکس در برخی رده بندی ها در رده های ۱۸ و ۱۹ ورزش های خطرناک قرار دارد در حالی که رشته هایی مثل فوتبال از نظر ایجاد آسیب دیدگی، در رده های بالاتری قرار دارند. این رشته المپیکی است و نظارت بسیار زیادی بر فنون آن می شود در حالی که مثلا کشتی در آستانه حذف از المپیک قرار گرفته بود.

اگر موافق باشید مقداری از بعد قهرمانی ورزش فاصله بگیریم. به عنوان یک ورزشکار حرفه ای که در آموزش و پرورش فعالیت می کندچه به عنوان دبیر و چه به عنوان سرپرست دبیرستان شبانه روزی، چه مقدار از کارکردهای روانشناسی ورزش در ارتباط موثر با نوجوانان و پیشگیری از برخی مشکلات رفتاری بهره گرفته اید؟
خوشبختانه در دبیرستان شبانه روزی حاجی آباد از زمان مدیریت قبلی جناب آقای روستا و همچنین مدیریت فعلی جناب آقای حسن عظیمی همواره یک نگاه جدی به بحث ورزش و تأثیرات آن در جهت تخلیه هیجان نوجوانان و کاهش استرس، خشونت و … وجود داشته است.

نوجوانانی که در مدارس شبانه روزی ساکن هستند به دلیل دوری از خانواده نیاز بیشتری به فعالیت های گروهی، نشاط، آرامش و برقراری ارتباط سالم با هم سن و سالان خود دارند که ورزش فرصت خوبی را برای آنها فراهم می کند. از این رو، رشته های بدنسازی، تنیس روی میز، بدمینتون، مینی فوتبال، گل فنی، بسکتبال، دارت، شطرنج، والیبال در این مدرسه فعال است و در حال حاضر نیز به دنبال ثبت یک باشگاه ورزشی در روستای حاجی آباد با همکاری خیرین هستیم.

مدیریت محترم آموزش و پرورش مرودشت نیز در این زمینه بسیار تأکید داشته و همکاری بسیار خوبی را در جهت گسترش ورزش در این مدرسه داشته اند که جا دارد از ایشان تشکر نمایم.

شما هم دبیر دروس علوم اجتماعی و هم دبیر ورزش بوده اید. آیا ساعت ورزش خود را به معلمان دیگر می دادید؟ و آیا متقابلا ساعت ورزش یک کلاس را برای جبران دروس عقب مانده خود گرفته اید؟
به هیچ وجه. بنده هیچ وقت کلاس ورزش خودم را به معلم دیگری ندادم و هیچ وقت هم حاضر نبودم زنگ ورزش یک کلاس را بگیرم. خوشبختانه الان خیلی نگرش ها تغییر کرده و بهتر شده است.

البته به نظر می رسد این روزها یک مقدار شرایط برعکس شده و علیرغم اینکه مدارس توجه بیشتری به ورزش دارند، بچه ها تمایلی به استفاده از امکانات نشان نمی دهند.

این مسئله، تنها به آموزش و پرورش مربوط نمی شود. بخش عمده ای از آن، ناشی از فرهنگ خانواده ها است و به فرهنگ سازی توسط رسانه ها در زمینه تشویق کودکان و نوجوانان به ورزش نیاز است.

قضاوت کردن، مسئله بسیار ظریفی است. شاید یک سوت اشتباه و یک امتیاز کم و زیاد دادن باعث تغییر در نتیجه بازی شود. آیا سوتی زده اید که نتیجه را عوض کند و بعدها متوجه شوید که اشتباه کرده اید؟ در اینصورت با عذاب وجدان حاصل از این تصمیم چه کرده اید؟
خوشبختانه تا به حال دچار این مسئله نشده ام و اشتباهی نکرده ام که در نتیجه بازی اثرگذار باشد. همیشه قبل از بازی سعی می کنم در یک محیط آرام، استراحت نموده و تمام توان و حواس خود را بر روی بازی متمرکز کنم و این مسئله را به تمام داوران جوان نیز توصیه می نمایم.

چون بوکس ورزش بسیار ظریفی است و نیاز به تمرکز بسیار زیادی دارد و گاهی ممکن است یک شکست، آینده بوکسور را عوض کند.

به عنوان یک داور اگر بخواهید در مورد خودتان قضاوت کنید،به مسیر ورزشی و داوری خودتان چه نمره ای می دهید؟
در زمینه مسیری که در ورزش پیموده ام، نمره خوبی به خودم نمی دهم. بسیاری از آن هم به دلیل کمبود امکاناتی بود که در زمان ورزش خودمان، با آن روبرو بودیم که خوشبختانه این مشکلات امروزه بسیار کمتر شده است.

اما در زمینه داوری تاکنون نمره منفی از AIBA نگرفته ام و به همین دلیل هم نمره خوبی به خودم می دهم. در حدود ۱۷٫

سقف آرزوهای شما تا کجاست؟
داوری در المپیک.

و این قابل دسترسی است؟
اگر مدرک بین المللی AIBA را بگیرم و ستاره دار شوم، آن موقع جواز حضور در بازی های جهانی و المپیک را کسب می کنم.

در استان فارس، به جز شما، چند نفر در سطح بین المللی قضاوت می کنند؟
در حال حاضر تنها آقای علوی داور ستاره دار هستند که از الگوهای داوری بنده هستند.

دلیل انتخاب ایشان به عنوان الگو چیست؟
هم به دلیل اینکه اخطارهای ایشان مورد تأیید AIBA بوده و تنها داوری است که سه بار در بازی های قهرمانی جوانان آسیا فینال را قضاوت کرده اند.

برای حفظ آمادگی خود چه برنامه ای دارید؟
سعی می کنم هفته ای حداقل دوبار به باشگاه بروم و به طور منظم هم سایت AIBA را چک می کنم تا در جریان آخرین اطلاعات و تغییرات داوری قرار بگیرم.

داور باید بداخلاق باشد؟
داور بوکس باید تمرکز، اعتماد به نفس و اطلاعات کافی از آخرین قوانین داوری داشته باشد. اتفاقأ داور بوکس باید تلاش کند چهره و حرکات دستش کاملا خونسرد و برای هر دو بوکسور یکسان باشد چرا که حتی حالت دست و نگاه داور نیز می تواند باعث شود یک بوکسور گارد دفاعی یا تهاجمی بگیرد و این مسئله خیلی برای AIBA مهم است و نمایندگان آن نیز در ارزیابی خود از داوران، به آن خیلی اهمیت می دهند.

پس از سال ها فعالیت در بوکس مرودشت و استان، چه صحبتی دارید؟
از کادر هیئت رئیسه هیئت بوکس مرودشت آقایان محمودی، رحیمی، عمادی، صالحی و … و مسئولین دبیرستان شبانه روزی حاجی آباد آقایان روستا و عظیمی که در زمان مسابقات همکاری بسیار زیادی با بنده داشته اند، تشکر می نمایم. همچنین از خانواده ام به ویژه همسرم بسیار تشکر میکنم که در این مسیر من را همراهی نموده اند.

منبع: هفته نامه مرودشت

 «گفتگو از آرزو اسماعیلی»