معاون میراث فرهنگی کشور گفت: متهم بودیم چرا اجازه نمی‌دهیم سد سیوند را بسازند ولی عزم ملی و بیان اهمیت پاسارگاد به مسئولان ساخت سد موجب شد تاج سد و سطح آبگیری آن کم شود.

به گزارش خبرنگار مهر از کارگاه مدیریت پایگاه‌های میراث جهانی، محمدحسن طالبیان گفت: در ایران ۱۷ اثر جهانی داریم که برخی از آنها به‌صورت زنجیره‌وار ثبت شده؛ مانند ۹ باغ ایرانی و کلیساها.

طالبیان افزود: روند ثبت حریم آثار تاریخی طی سال‌های ۱۳۱۰ تا ۱۳۹۲ نشان می‌دهد که مدتی با تخریب آثار مواجه بودیم و به این نتیجه رسیدیم تا آثار دارای شماره ثبت نباشند نمی‌توان نسبت به پیامدهای پیش آمده اعتراض کرد. به گفته او، اکنون از ۳۲ هزار اثر ثبتی حدود ۲ هزار اثر تعیین حریم شده‌اند و سرعت ثبت حریم بیشتر شده است. طالبیان همچنین به نحوه مدیریت در مجموعه جهانی پارسه و پاسارگاد اشاره کرد و گفت: حدود ۶۰۰ هکتار زمین اطراف پارسه به این مجموعه وابسته است.

وی با اشاره به شناسایی حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ مکان، محوطه و سایت تاریخی بین پارسه و پاسارگاد گفت: در سال ۸۰ وقتی هنوز پایگاه جهانی تخت‌جمشید شکل نگرفته بود محدوده بین تخت‌جمشید و پاسارگاد را طی کردیم، آن وقت بود که متوجه شدیم سد سیوند در حال ساخت است. متهم بودیم به اینکه چرا اجازه نمی‌دهیم این سد ساخته شود. حفاری‌های مختلفی انجام شد و فراخوان بین‌المللی برای تخت‌جمشید و پاسارگاد دادیم.

اهمیت این محدوده تاریخی را برای همه بیان کردیم و توانستیم به عوامل ساخت سدها اعلام کنیم که تاج سد سیوند و سطح آبگیری آن را پایین بیاورند. وی با تأکید بر اینکه بند هخامنشی با احداث سد سیوند از بین رفت و سد جای آن را گرفت، افزود: مجموعه‌ای در شمال غرب تخت‌جمشید وجود دارد که ممکن است دروازه ایشتار باشد. این مجموعه قبل از تخت جمشید و با تکنولوژی عیلامی ساخته شد و نشان می‌دهد کورش از کجا برخاست و چه الگوهای معماری و شهرسازی‌ای داشت.